Επιτέλους...

Κι όμως.. έγινε και αυτό... Επιτέλους κατορθώνω να κάνω κάτι που ήθελα τουλάχιστον 4 χρόνια.. Να ξεκινήσω κάτι που θα με γεμίζει, κάτι δικό μου... Κάτι που θα με διασκεδάζει..

Πραγματικά σήμερα ένιωσα "γεμάτη".. Θα μου πείς οκ, καλά αισθάνθηκες γεμάτη επειδή ξεκίνησες χορό? Ναι, κι όμως.. Ήταν κάτι που ήξερα οτι θα μου αρέσει μα ποτέ δεν το τολμούσα.. Ίσως επειδή όντως κάποια χρόνια δεν είχα το χρόνο, ίσως επειδή φοβόμουν μήπως απλά μου μείνει στο τέλος ο ενθουσιασμός, ίσως επειδή δεν το είχα πάρει ποτέ απόφαση..

Σήμερα απλά πήγα, γράφτηκα και έκανα το 1ο μου μάθημα... Σαν μικρό παιδί που ξεκινάει κάτι το οποίο το ενθουσιάζει τόσο πολύ..

Απλά ενθουσιασμένη... απλά.. ήρεμη..

Απλά... είσαι μαζί μου και με κάνεις να χαμογελώ... μαζί με αυτό...

Ταξίδι...όμορφο και μαγικό..

Ζωή.. Για μένα η ζωή είναι σαν ένα ταξίδι.. ένα μεγάλο και μαγικό ταξίδι..

Μπορεί να σου τελειώσουν τα καύσιμα, μπορεί να συναντήσεις δυσκολίες στη διαδρομή, μα κάποια στιγμή θα φτάσεις στον "προορισμό" σου...

Πιστεύω λοιπόν, πως είναι πολύ καλύτερο το να έχεις κάποιον συνταξιδιώτη.. μπορεί να είναι κάποιος φίλος, κάποιος από την οικογένεια σου.. Μπορεί να είναι και ο άνθρωπος σου..


Σημασία έχει να ξέρεις οτι μπορείς να βασιστείς σε αυτόν/ή.. και να πιστεύεις... Να μπορείς ακόμη και με κλειστά τα μάτια, ακόμη και άν χαθείς στο δρόμο να πιαστείς από τον άνθρωπο σου και να σε οδηγήσει αυτός/ή..



Ένα ευχαριστώ που είσαι εσύ αρκεί....

Κριτική σινεμά.. - Κριτική από.. "εξώφυλλα"..

Χμμ... Γενικά είμαι πολύ σινεφίλ.. την προηγούμενη εβδομάδα για να πώ την αλήθεια, πέρα από 2 θρίλερ δεν μου είχε κινήσει την περιέργεια καμία ταινία..

Είχε γίνει ένας ψιλοπανικός με το Alter Ego μα για κάποιο λόγο δεν ήθελα να τη δώ.. απλά πίστευα πως δεν θα έχει καλή ερμηνεία και πως δεν θα άξιζε και τόσο...

Ξαφνικά όμως άκουσα καλά σχόλια από πολλους, και λέω.. οκ γιατί οχι, πάμε να τη δούμε..!!!!

Alter Ego

Μπορώ να πώ πως αυτή η ταινία με εξέπληξε.. ευχάριστα..!!!
Οι ερμηνείες ήταν πολύ καλές, τόσο του Ρουβά όσο και των άλλων ηθοποιών.. Αυτό που μου άρεσε σε αυτήν την ταινία και την έκανε διαφορετική για τα εληνικά δεδομένα ήταν η σκηνοθεσία της και η εικόνα που είχε.. Λένε οτι έιναι η ακριβότερη εληνική παραγωγή ώς τώρα- και δε νομίζω αυτό να έχει ειπωθεί για την αμοιβή του Ρουβά!!!χχχ
Υπήρχαν πολλές εναλλαγές και κάποια στιγμή είχε σοβαρέψει πολύ το κλίμα.. Κοινώς, δεν έφευγες από το σινεμά χωρίς προβληματισμό και χωρίς να έχεις κερδίσει κάτι.. Διότι αυτές οι ταινίες μου αρέσουν πιο πολύ...


Μετά από 3 μέρες λοιπόν, πέφτει η ιδέα στην παρέα για τους Πειρατές της Καραιβικής.. Λέω εννοείται..!!! Οι 2 προηγύμενες ταινίες ήταν καταπληκτικές..!!!( δεν ήξερες δε ρώταγες...???)


Πειρατές της Καραιβικής: Στο τέλος του κόσμου

Χμμ.. τι να πώ τώρα.. Απογοητεύτηκα από την ταινία αυτή και δεν το περίμενα.. άν είχε γίνει το ανάποδο, δηλαδή με το Alter Ego, οκ θα ήταν πιο φυσιολογικό.. Για να μην τα πολυλογώ, η ταινία είχε πολύ καλή σκηνοθεσία, δε λέω, μα .. ήταν πολύ κουραστική.. πραγματικά δεν έχω ξανακουραστεί τόσο πολύ σε ταινία.. οχι εγώ...χχχ λίγο ήθελε να με πάρει ο ύπνος.. Ήταν που ήταν πολύ μπλεγμένη, διότι εκεί που πήγαινες να καταλάβεις τα συμφέροντα του ενός, τσούπ γινόταν κάτι άλλο και το έχανες... Όπως και να έχει την περίμενα πολύ καλύτερη.. Τα σχόλια όσων έβγαιναν έξω από την αίθουσα..??? Καλή μωρέ μα κουραστική.. και μπλεγμένη.."




Έτσι λοιπόν, δεν θα πρέπει να κρίνουμε από...τα εξώφυλλα και το περιτύλιγμα.. Τι εννοώ..???Πρίν κάν πάω στους Πειρατές ήμουν σίγουρη πως θα είναι καλή.. Λίγο από τους ηθοποιούς που έπαιζαν, λίγο από τις 2 προηγούμενες ταινίες, πίστευα πως θα ακολουθήσει την ίδια "πορεία"... Σε αντίθεση με το Alter Ego που έλεγα οκ μια απλή ταινία θα είναι, τώρα για τους ηθοποιούς δεν ξέρω κλπ κλπ..


Έτσι λοιπόν και στη ζωή.. είναι λάθος να κρίνουμε κάτι χωρίς να το έχουμε ζήσει.. μόνο και μόνο από την εμφάνιση.. μόνο και μόνο από το "περιτύλιγμα" που λένε... Πόσες φορές την έχω πατήσει έτσι... Και είναι λάθος μεγάλο.. και άδικο...

Απολαύσεις ζωής..

Αλήθεια, έχω αναρωτηθεί πάρα πολλές φορές, τι είναι απόλαυση.. τι σημαίνει, πως την αντιλαμβάνονται οι άλλοι.. πως την αντιλαμβάνομαι εγώ..

Για μερικούς απόλαυση μπορεί να είνaι ένα νόστιμο φαγητό/ γλυκό.. για άλλους μια βόλτα στην παραλιακή.. ή ακόμη και μια βραδιά ήρεμη στο σπίτι..

Για μένα είναι.. το χαμόγελο σου.. το να είσαι γλυκός, το να είσαι εκεί, δίπλα μου, κοντά μου..
Ναι, έτσι μπορώ και απολαμβάνω.. μια γλυκία σου κουβέντα, και οχι το δάκρυ μου.. οχι πικρόχολα σχόλια.. Έτσι δεν απολαμβάνω, μα.. απογοητεύομαι... και επειδή έχω κουραστεί να απογοητεύομαι από ανθρώπους γύρω μου, από δω και πέρα...

Απόλαυση για μένα θα είναι το να μην "πληγώνομαι".. το να περάσει μια μέρα και να μου μείνει το χαμόγελο της.. και για να μην ξεχνόμαστε,το ανθισμένο της χαμόγελο...

Μην πέφτεις.....

Γενικότερα αυτόν τον καιρό δεν ξέρω τι έχει γίνει... είναι οι περισσότεροι πολύ "πεσμένοι".. έτσι και εγώ.. αυτό φαινόταν αλλωστε και από το προηγούμενο μου πόστ..

Μα... μήπως δεν αξίζει όλο αυτό..??? Μήπως έιμαι/είμαστε λίγο αχάριστοι και δεν βλέπουμε το προφανέστατο.??? Οτι πρέπει αν είμαστε καλά..??? Οτι δεν πρέπει να χαλάμε έτσι τις... στιγμές μας..??? Διότι αυτές οι στιγμές δεν είναι δεδομένες.. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σου συμβεί από τη μια στιγμή στην άλλη..

Και άν υπάρχουν δυσκολίες, και άν "πέσεις"..??? Είσαι δω για να ξανασηκωθείς.. και να φτάσεις μέχρι το τέλος.. μέχρι εκεί που εσύ επιθυμείς..

Ψάχνωντας...λυπήθηκα..

Εκεί που είχα καιρό να μπώ και να γράψω, κάθησα και έψαξα στο ίντερνετ και έμαθα και γω την είδηση..

Η Αμαλία Καλυβίνου, η κοπέλα που είχε απασχολήσει τα blogs με το δράμα το οποίο περνούσε, δυστυχώς πέθανε..

Τι να πώ.. δεν έχω λόγια, δεν έχω κάτι να πώ.. Είχα μπεί και είχα διαβάσει το blog της μα δεν μπρούσα να αφήσω κάποιο σχόλιο.. δεν μπορούσα, ναι.. ένιωθα τόσο.. αδύναμη μπροστά στην τόση δύναμη της.. διότι είχε τόση δύναμη.. και αυτό φαινόταν από όλα της τα posts.. ότι και να έλεγα θα ήταν τόσο λίγο...

Πλέον το μόνο που μπορώ να πώ, είναι καλό ταξίδι...κάπου χωρίς πόνο...
Και για όλους τους ανθρώπους της που μένουν πίσω.. καλό κουράγιο.. και να θυμούνται την Αμαλία τους όπως αυτοί θέλουν..

malpractice

Ταξίδι...με το νου...και..πάζλ..!!!

Κάθομαι στο δωμάτιο μου... πρέπει να ξεκινήσω διάβασμα... μα δεν μπορώ με τίποτα να συγκεντρωθώ... θα ήθελα να είμαι εντελώς αλλού..... οχι εδώ.. κάπου μακριά.. μακριά από εδώ...


Ίσως σε ένα νησάκι, κοντά στη θάλασσα.. και άς έχει άσχημο καιρό.. δεν θα με πείραζε καθόλου ένα μπανάκι στη θάλασσα με βροχούλα.. και όμως εγώ είμαι δώ... προσπαθώντας πάνω από κάτι σημειώσεις να βγάλω άκρη.. μιλάνε για Pr, για αυτό που όντως μου αρέσει.. μα αυτή τη στιγμή οχι, τίποτα δεν μου αρέσει.. μου φταίνε πολλά.. διότι ίσως κάτι μου λείπει.. δεν μπορεί να έχει συνέχεια ο άλλος άδικο.. οχι, κάτι δεν πάει καλά...


Θα προσπαθήσω λοιπόν να βρώ το κομμάτι που μου λείπει από το πάζλ...και ελπίζω να το βρώ σύντομα.. οτι και να είναι αυτό.. ακόμη και άν το έχω και δεν το έχω ανακαλύψει ακόμη..

Αυτή τη βδομάδα είπαμε, θα ξεκινήσω κάτι που θέλω καιρό..(ελπίζω δηλαδή)..

Πάει να βγεί λίγο ο ήλιος και μετά από 5 λεπτά πάλι κρύβεται.. μου θυμίζει εμένα.. καμιά φορά έτσι και εγώ πάω να ξεκινήσω κάτι και τσούπ, από φόβο ξανά πάλι μαζεύομαι στο.. καβούκι μου...

Ίσως επειδή μου λείπει η δυναμικότητα... να πάρω αυτό που θέλω.. μα δεν είναι έτσι... αργώ να πάρω αποφάσεις, ναι.. φοβάμαι για την ακρίβεια τις συνέπειες τους.. μα όταν πάρω μια απόφαση.. τότε θα γυρίσω τον κόσμο ανάποδα και θα το προσπαθήσω...



Δεν ξέρω τι ξεκίνησα να γράφω, μα ήθελα να γράψω τις σκέψεις μου, έτσι απλά για να υπάρχουν.. ίσως για να τις δαιαβάσω και γω..-και τι κατάλαβα..???χχχ


Θέλω ίσως να βγώ απλά έξω, και δεν με βοηθάει ο καιρός.. κοινώς θέλω να φύγω και να πάω κάπου.. κάπου όμορφα, με θάλασσα και ηρεμία.. ηρεμία δεν ξέρω γιατί.. δεν αναζητώ πολλές φορές την ηρεμία.. τώρα όμως ναι θα το ήθελα..







Και επειδη.. όσο ζώ ελπίζω... γιατί οχι??? Μπορεί το άλλο Σαβ/κο να κάνω κάτι... το μόνο σίγουρο..αυτό το Σαβ/κο πήρα δυνάμεις..!!!

Θέλω να βάλω τα κλάματα...

Πραγματικά έχω τόσα νεύρα που θέλω να ξεσπάσω σε κλάματα... και τώρα δεν μπορώ... δε γίνεται..

Πίστευα οτι με ένα τηλέφωνο θα νιώσω καλύτερα.. έπεσα έξω.. δεν πειράζει..

Θα βρώ κάτι να ηρεμήσω.. κάτι που να μου αρέσει πραγματικά.. αυτό θα κάνω.. Και θα το ξεκινήσω άμεσα.. μέσα στις επόμενες μέρες... το επεξεργάζεται ο εγκέφαλος- που τώρα έχει πάθει ένα μπλάκ άουτ θα έλεγα..!!! Κάτι παραγωγικό.. κάτι που τόσο καιρό ήθελα να κάνω και ποτέ δεν έβρισκα το χρόνο....

................................................................................

Μα γιατί.......

Ψυχολογία χάλια..ένα με το πάτωμα...

Δεν έχω άδικο και το ξέρω...Δυο μέρες ήταν, τίποτα άλλο.. θα ήταν ευκαιρία.. από τις τόσες.. μα ξαφινκά.. τέλος πάντων.. Υπάρχει αχαριστία τελικά.. και οχι επειδή δίνεις εσύ.. είναι όμορφο να δίνεις.. μα επειδή είναι άσχημο το να κοιτάς κάποια πράγματα μόνο από τη δική σου οπτική γωνία..

Όταν κάτι σου πάει στραβά σου πάνε όλα.. τουλάχιστον σε μένα....

Το ερωτηματολόγιο του Προυστ..!!!

Ύστερα από πρόσκληση του Par...alogou θα δώσω..και γω τις..δικές μου απαντήσεις...πλάκα πλάκα ωραίο ερωτηματολόγιο..!!!

Ξεκινάμε λοιπόν..!!!

1: Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι; Χμμ...για μένα ευτυχία θα πεί..μια όμορφη βόλτα στην παραλία, με τον άΝθρωπο που με κάνΕι να χαμογελαώ και να είμαι σε έναν άλλο κόσμο..στο δικό μου παραμυθένιο κόσμο..και ας ξέρω οτι αυτό κάποια στιγμή θα έχει.."ημερομηνία λήξης''..

Αυτές είναι μικρές και ευτυχισμένες στιγμές...ευτυχία...

2: Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί; Πάντως οχι ο εαυτός μου..δυστυχώς το ξυπνητήρι..για την ακρίβεια το άγχος μου για να πάω στη δουλειά..παλιά δεν έκουγα ούτε ξυπνητήρι ούτε κάν τρυπάνι..-σοβαρά τώρα..!!!

3: Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια; Πρίν 2 ώρες..που ήμουν με μια φίλη μου στην παραλιακή και έκανε μια μικρή γκάφα..!!!ήθελε να παραγγείλει φρέντο και πήρε φρεντοτσίνο..και ήταν σίγουρη οτι είπε το σωστό..ρεζίλι, δεν είναι τίποτα, συνηθισμένα πράγματα..!!!Το βλέμμα της σερβιτόρας..σκότωνε..!!!

4: Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι; Είμαι.."παντού και πουθενά"..!!!

5: Το βασικό ελάττωμά σας; Άν μου κολλήσει κάτι...αυτό ήταν, that's it... Άντε να μην γίνει..δεν παίζει αυτό..Κύπρος δεν ξεχνώ..!!!χχχ

6: Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια; Επιείκια..???Τι είναι αυτό καλέ..???χχχ Έλα μου ντέ..δεν ξέρω για να πώ την αλήθεια.. Πάντως σίγουρα έχουν να κάνουν με ανθρώπους που αγαπώ και αξίζουν πραγματικά...

7: Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο; Δεν έχω απάντηση σε αυτό..!!!Ίσως με..μένα...διότι δεν μπορεί, κάποια στιγμή θααποτελώ και γω ιστορική προσωπικότητα....!!!!(αχού πάω και γω..!!!)

8: Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα; Δεν έχω κάποιον ήρωα ή ηρωίδα...πιστεύω πως ο καθένας μας αποτελει "ήρωα" ανάλογα με το τι βιώνει..

9: Το αγαπημένο σας ταξίδι; Ένα ταξίδι στην Κίνα..ή στο Νεπάλ..

10: Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς; Lisa Scottoline, τώρα από Έλληνες διάφοροι και διάφορες..!!!

11: Ποια αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα; Να είναι..σωστός και να μπορεί να αγαπήσει πραγματικά, με όλη του την καρδιά...

12: ... και σε μια γυναίκα; Να μπορεί να υποστηρίξει το γυναικείο φύλο καιτην ομορφια του χωρίς...να φτάνει σε άκρα..καταλαβαίνετε τι εννοώ.. κοινώς.. θυληκότητα..!!!

13: Ο αγαπημένος σας συνθέτης; Δεν έχω κάποιον συγκεκριμένο....

14: Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους; Πολλά, μα τώρα μου έχει κολλήσει το τραγούδι.."όμορφη, είσαι όμορφη..μπλα μπλά μπλά.. μαρέσει πολύ η μουσικούλα του..

15: Το βιβλίο που σας σημάδεψε; "Η θεραπεία του Σοπεναουερ" και διάφορα άλλα βασικά κατά καιρούς..

16: Η ταινία που σας σημάδεψε; Τώρα μάλιστα..βλέπω πάρα πολλές ταινίες.. μου άρεσε πάρα πολύ ο Νονός, "το κυνήγι της Ευτυχίας", και πάρα πολλές άλλες.. Βασικά πιστεύω πως κάθε ταινία κάτι έχει να σου δώσει..και γαι κάτι να σε προβληματίσει..

17: Ο αγαπημένος σας ζωγράφος; Το ξαδερφάκι μου..!!!χιχιχι

18: Το αγαπημένο σας χρώμα; Πράσινο σκούρο, μα γενικά όλα τα έντονα χρώματα..

19: Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας; Το οτι κατάφερα κάποια στιγμή στη ζωή μου και ξεπέρασα κάποια "εμπόδια".. το οτι μπόρεσα και φάνηκα δυνατή σε καταστάσεις που δεν θα μπορούσα ποτέ μου ούτε κάν να τις φανταστώ.. Για αυτό και πλέον λέω: "Ποτέ μην λές ποτέ"..

20: Το αγαπημένο σας ποτό; Χμμ..λευκό κρασί και ούζο..

21: Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο; Για κάποιες λάθος επιλογές που είχα κάνει πολύ καιρό πρίν.. και ίσως και για κάποιες μου σκέψεις..

22: Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ' όλα; Την υποκρισία..

23: Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία; Να ακούω μουσική και τώρα τελευταία να ζωγραφίζω..

24: Ο μεγαλύτερος φόβος σας; Ο θάνατος και η μοναξιά..

25: Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα; Προσπαθώ να μην λέω ψέματα.. μα όταν έχει χρειαστεί το κάνω οχι για να μην πληγώσω τους άλλους, μα για να μην πληγώσω τον εαυτό μου..

26: Ποιο είναι το μότο σας; "Ρόδα είναι και γυρίζει"..

27: Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε; Έχοντας μέσα μου πολλή αγάπη και εμπειρίες..

28: Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει; Πώς η ζωή μου αξίζει..όπως επίσης και οι άνθρωποι γύρω μου..

29: Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό; Χα..περίεργη θα έλεγα με πολλές εναλλαγές.. μα υπήρξε φάση που ήμου πολύ καλύτερα.. κοινώς είμαι λιγάκι πεσμένη..!!!

Αυτό ήταν λοιπόν...και τι καταλάβατε τώρα..???

χχχ

Λέω να φτιάξω και γω ένα...λεύκωμα...μπορεί αργότερα κάποια στιγμή..





..............................................................................................................................

......Ένα break......

Αυτές τις μέρες έκανα ένα διάλειμμα..

Σταμάτησα να κάνω όνειρα και να είμαι αισιόδοξη....ήμουν πολύ απογοητευμένη...από σένα μα και γενικά με όλα όσα νιώθω..με όλες αυτές τις καταστάσεις των ημερών..

Οι μέρες που έρχονται ελπίζω να είναι πολύ καλύτερες....

Ο δρόμος...με τα πολλά "εμπόδια"...

Χτυπάει το τηλέφωνο...
-"Εγώ είμαι..δεν πήρα να σου πώ κάτι συγκεκριμενο, απλά οτι μου έλειψες πολύ σήμερα.."--> το θέμα είναι πως όταν θέλω να πάρω και να πώ αυτό, πάντα κάτι θα γίνεται..τις πιο πολλές φορές είσαι έξω, είσαι στο μάθημα, δεν μπορείς τέλος πάντων να μιλήσεις..
1 ώρα αργότερα..
-'Έλα μου τι κάνεις..???Σόρρυ για πρίν δεν μπορούσα να μιλήσω, κλείνω πάλι θα σε πάρω αργότερα.."

Έτσι είναι, πολλές φορές..Συμβαίνει γενικότερα στις σχέσεις..ναι δυστυχώς, ο καθένας έχει το πρόγραμμα του, τις δουλειές του και δεν μπορεί πάντα να συμβαδίζει το "κενό" του ενός με του άλλου.. Κι όμως αυτό θα ήθελα..Ξέρω πως δεν γίνεται, μα θα ήθελα να σε παίρνω τηλ και απλά να το σηκώσεις, να μην μου είσαι αγχωμένος, να σε βλέπω και να με βλέπω καλά, σαν μικρά παιδάκια, σαν τότε που ήμασταν διακοπές και τα χαμόγελα μας ήταν τόσο.."παιδικά"..


Και κει εγώ θυμώνω..δεν πρέπει το ξέρω.. το ξέρω διότι θα έρθει το βράδυ για το οποιο ανυπομονώ τόσο πολύ.. τόσο πολύ διότι πρόκειται να σε δώ.. θα είμαι μαζί σου...

Και όμως εγώ θυμώνω, πιο πολύ απογοητεύομαι.. στεναχωριεμαι διότι εγώ ήθελα να σε ακούσω εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή, οχι μετά.. είχα εκείνη τη στιγμή κάτι να σου πώ, ή ακόμη πιο απλά ,να ακούσω εσένα, τη φωνή σου...


Έρχεται όμως το βραδάκι..Σε βλέπω αγχωμένο, και απλά σου χαμογελάω.. Χαμογελάω και σε παίρνω αγκαλιά... προσπαθώ τουλάχιστον.. αυτή η προσπάθεια τελικά είναι και η μαγεία των..."ανθισμένων χαμόγελων".. Δεν χρειάζονται κουβέντες, λόγια, αιτίες..οχι, οχι πάλι δηλαδή... απλά είμαι εδώ και είσαι εδώ...

Και έτσι χωρίς πολλά λόγια είμαστε ξανά κάλά... έτσι, τόσο απλά..

Το έχω παρατηρήσει.. κάθε φορά που κάθομαι και το αναλύω, το ψάχνω από δω και από κεί, τότε τα κάνω μαντάρα (τουλάχιστον όταν είναι για "χαζό" λόγο)..

Έτσι λοιπόν, μετά από αρκετές όμως φορές (αυτό εξαρτάται από τον καθένα μας, το πότε θα πείς: "φτάνει πια"), έμαθα να ζω τη στιγμή και να μην χάνω την ουσία.. να μην χάνω την κάθε στιγμή που είμαι μαζί σου, για τις στιγμές που δεν ήμουν..

Διότι το λέω και το ξαναλέω...Ότι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο.. Όπως επίσης... πως οτι αξίζει ποτέ δεν χάνεται..ποτέ...


Έτσι λοιπόν ξαφνικά, έρχεται πάλι το χρώμα και το χαμόγελο μέσα στην καρδιά μου.. και απλά σε κοιτάζω λέγοντας σου το πόσο σαγαπώ... και με αυτόν τον τρόπο βρήκαμε ξανά το δρόμο για την χαρά... κοντά σου...

Καλό και "ανθισμένο" μήνα...

Και να ήρθε και ο Μάης...

Μήνας γεμάτο χρώματα παντού τριγύρω μας.. γεμάτο αισιοδοξία και... "ανθισμένα χαμόγελα"..

Μακάρι αυτός ο μήνας να είναι η αρχή ενός "ταξιδιού".. ενός "ταξιδιού" μαγικού.. που μόνο εμείς να μπορούμε να το καταλάβουμε, να το νιώσουμε.. να κάνουμε στην άκρη τα "μποφόρ" και να βλέπει ο ένας μέσα από τον άλλον την αισιοδοξία και τη χαρά της ζωής...

Ο ήλιος του Μάη ελπίζω να μας κάνει όλους μας να χαμογελάσουμε.. και να γελάσουμε..δυνατά, χωρίς να φοβηθούμε ούτε τους ίδιος μας τους εαυτούς μα ούτε και για το τι θα πούν οι άλλοι..

Καλό μας μήνα λοιπόν..!!!

Πολλά τα χρώματα....

"Γράφω μεθυσμένα λόγια και τα κρύβω στα χαρτιά
του ονείρου τα ρολόγια κουδουνίζουν δυνατά
Ποιος έχει λόγο στην αγάπη ,ποιος να έχει την ευθύνη για να του πω να σταματήσει, να μη με πονάει εκείνη..."


Κάθε χρώμα και μια μου σκέψη..... :-)