Ένα "μπλάνκο" .. ή δεν μου χρειάζεται..???

Σήμερα είναι μια πανέμορφη μέρα.. με ήλιο, ζωή, χαμόγελα παντού..

Εγώ όμως είμαι μέσα στο σπίτι διότι πρέπει να διαβάσω.. και να ανταπεξέλθω στις υποχρέωσεις μου.. και ξαφνικά σκέφτομαι.. "στο τέλος τι μένει από όλα αυτά"..???

Συνέχεια προσπαθείς.. στα πάντα.. από την πρώτη στιγμή που "βγαίνεις" στη ζωή.. από το κλάμα του μωρού, μέχρι την ώρα που πεθαίνεις...

Κι όμως.. τα καλά μένουν..??? ή μόνο τα λάθη μας..??? Τι θέλω να πώ.. όταν κάνεις κάτι λάθος, από το γραπτό σου μεχρι και στη σχέση σου είναι κάτι που μένει..

- Για αυτό και θα ήθελα μέσα στην γραφική ύλη της ζωής μου να είχα ένα .. "μπλάνκο".. ένα" διορθωτικό" που θα μπορούσε να σβήνει όλα μου τα λάθη..-

Διότι και τα καλά μένουν, δε λέω, μα σε μια δύσκλοη στιγμή δεν σκέφτεσαι συνήθως τα όμορφα, μα τα αντίστοιχα λάθη και άσχημες στιγμές..

Ίσως εγώ τα βλέπω μόνο έτσι, μα τα βλέπω.. καμιά φορά απογοητεύομαι και λέω τι αξίζει πιο πολύ... τι μένει.. διότι εμείς δεν μένουμε, αλλά μένουν τα συναισθήματα, οι πράξεις μας..
Πολύ μπλεγμένα όλα αυτά, μα έτσι ακριβώς είναι στο μυαλό μου..

...................................................................................

Τα "ανθισμένα χαμόγελα" όμως ξαναβρίσκουν τη θέση τους.. το χρώμα τους..

Δεν ξέρω και δεν μπορώ να καταλάβω από που πηγάζει αυτή η δύναμη, αυτή η αισιοδοξία, παρόλο που τα βλέπω έτσι τα πράγματα.. διότι δεν μπορώ να πώ οτι με πηγάζει η αισιοδοξία.. γενικότερα..

Κι όμως.. ίσως αυτή είναι η μαγεία της ζωής.. τι να πώ..

...................................................................................

Από τον sigmataf: Αυτό το ποίημα γράφτηκε από ένα κοριτσάκι που πεθαίνει πάσχοντας από καρκίνο και είναι σε ένα νοσοκομείο της Νέας Υόρκης. Οι γιατροί του δίνουν μόνο άλλους 6 μήνες ζωής. Και είναι το πιο κάτω.

SLOW DANCE

Παρακολούθησες ποτέ παιδιά στο λούνα-πάρκ? ή άκουσες την βροχή να πέφτει στο χώμα?
Παρακολούθησες το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας? Χάζεψες τον ήλιο καθώς ξεθωριάζει η νύχτα?

Καλύτερα να χαλαρώσεις. Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή. Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.

Τρέχεις αλαφιασμένος κάθε μέρα? Όταν ρωτάς κάποιον «πως είσαι?»
Ακούς την απάντηση? Όταν τελειώνει η μέρα πέφτεις στο κρεβάτι αγκαλιά με σκέψεις για
εκατοντάδες δουλειές που στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου?

Καλύτερα χαλάρωσε. Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.

Είπες ποτέ στο παιδί σου «θα το κάνουμε αυτό αύριο» και μέσα στην βιασύνη σου δεν είδες την λύπη του? Έχασες επαφή?
Άφησες μια καλή φιλία να πεθάνει επειδή ποτέ δεν είχες τον χρόνο να πάρεις ένα τηλέφωνο και να πεις «γεια!»

Καλύτερα χαλάρωσε. Μην χορεύεις τόσο γρήγορα
Η ζωή είναι μικρή
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.

Όταν τρέχεις παλαβωμένα για να πας κάπου χάνεις τη μισή χαρά της διαδρομής.
Είναι σα να πετάς ένα δώρο που δεν άνοιξες......

Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας. Γι' αυτό χαλάρωσε.
Άκου την μουσική Πριν τελειώσει το τραγούδι.

Δεν υπάρχει σχόλιο.. Μόνο χαμόγελο για το αύριο, που εμείς μπορούμε να το ... ονειρευόμαστε..