Σαν μικρό παιδί..

Είναι ορισμένες στιγμές που αναπολώ τα παιδικά μου χρόνια..

Όταν ήμουν μικρούλα και δεν είχα έγνοιες στο κεφάλι μου και όλα ήταν πολύ πιο απλά..Όλα μου φαίνονταν πολύ πιο εύκολα, πιο γλυκά, πιο αθώα..

Θα ήθελα να μπορώ να δώ ξανά τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού... Όπως έκανα όταν ήμουν μικρή....

Καμιά φορά συμβαίνει ακόμη.. Πχ όταν πηγαίνω λούνα πάρκ.. Σήμερα χαζογέλαγα σαν μικρό παιδάκι.. τόση χαρά δεν ξέρω και γω που την βρήκα.. είχα ξεχαστεί, ήμουν εντελώς αλλού...

Άλλες φορές πάλι κάνω έτσι όταν ανακαλύπτω νέες γεύσεις που μου αρέσουν..
Όταν πχ πηγαίνω στα στάρμπακς.. η χαρά μου..!!! Παρόλο που είναι ακριβά μου αρέσει να πηγαίνω και να παίρνω φραπουτσίνο ή κάτι καινούριες γεύσεις που έχουν.. και το καλύτερο είναι όταν τα πίνεις χωρίς τύψεις..!!!

Άλλες φορές πάλι όταν βλέπω γνωστές- γνωστούς από παλιά.. από το σχολείο και γενικότερα, που έχω καιρό να τους δώ.. που βλέπω την εξέλιξη τους..!!!

Ο ήλιος και η θάλασσα...Όταν είμαι σε κάποιο νησί αλλάζει εντελώς η ψυχολογία μου.. δεν με νοιάζει τίποτα, παρά μόνο το πότε θα ξαναβουτήξω στη θάλασσα..

Κάτι τέτοιες στιγμές νιώθω πάλι σαν μικρό παιδάκι.. Βεβαίως οι στιγμές που με ξαναπροσγειώνουν στην πραγματικότητα και στην καθημερινότητα μου είναι αρκετά περισσότερες, μα δεν με πειράζει..

Εξάλλου, άν δεν ήταν περισσότερες, δεν θα ήταν τόσο ζωντανές και μοναδικές οι άλλες..

Είναι όμορφο να είσαι παιδί.. Και συνήθως όταν είσαι βιάζεσαι να μεγαλώσεις..

Θυμάμαι αυτό που μου έλεγαν οι δικοί μου.. "Κάθε πράγμα στον καιρό του".. Πόσο θαθελα να το άκουγα και τώρα..

Είναι όμορφο να "μένουμε" παιδιά... Η πιο σωστά, να έχουμε το παιδί μέσα μας και να το αφήνουμε να βγαίνει που και που..