Ένταση και...μικρά πυργάκια..

Όταν είσαι τόσο καλά και συγκεκριμένα έχεις "ταξιδέψει".. και ξαφνικά λόγω έντασης και πίεσης υπάρχουν τόσα νεύρα, εκεί τι μπορείς να κάνεις..???

Ξέρεις οτι δεν φταίς, ξέρεις οτι έχεις δίκιο και όμως βλέπεις από την άλλη πλευρά τόση ένταση.. τόσο πολύ που μπορεί να τσακωθείς για το παραμικρό.. Κι όμως εσένα αυτό σε πληγώνει.. πολύ.. διότι δεν μπορεί από κεί που όλα είναι μια χαρά να λές κάτι και ο άλλος να ¨φορτώσει" έτσι.. δίχως λόγο, σοβαρά..

Αυτό είναι πολύ άσχημο.. και συ λές εκεί: "είναι φάση μωρέ, θα περάσει.. και σε μένα έχει συμβεί.." Μα έλα που εσύ δεν μπορείς να το δεχτείς αυτό.. οχι έτσι.. Αυτό δεν μπορώ... δηλαδή το να κάνεις ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω... είναι άσχημο αυτό...

Ελπίζω τα "ανθισμένα χαμόγελα" να μας έρθουν ξανά.. και να περάσει γρήγορα όλη αυτή η χρονική περίοδος..

Διότι είναι... σαν να είμαι ένα μικρό παιδάκι, να παίζω στην άμμο και να φτιάχνω πυργάκια.. και ξαφνικά να έρχεται κάποιος και να μου τα χαλάει... και να μου παίρνει όλη τη χαρά...