Αδικίες,μίσοι,αγάπες...αισθήματα...

Οι εναλλαγές των συναινθημάτων πραγματικά αυτήν την περίοδο με έχουν κάνει να "τρμάζω" με τον εαυτό μου..εκεί που είμαι θλιμμένη ξαφνικά νιώθω μια αισιοδοξία,μια χαρά και ευτυχία που να με πλυμηρίζει..Και εκεί που λεώ οτι είμαι καλά, είμαι ευτυχίσμένη ξαφνικά γίνεται κάτι και μου γκρεμίζονται όλα..όλα τα ρόζ συννεφάκια που με περιστρέφουν γύρω γύρω..

Αδικίες στη ζωή συμβαίνουν πολλές..όταν έχει να κάνει με "άδικους" θανάτους, εκεί πραγματικά παγώνω..παγώνω στο άκουσμα τέτοιων γεγονότων..με κάνουν και αισθάνομαι τόσο..ανύμπορη,τόσο ξεκρέμαστη..

Νιώθω ορισμένες φορές πως πρέπει να είμαι πιο σκληρή, να μην σκάω με το παραμικρό και με τον καθένα,διοτι το ξέρω..κάνω κακό στον ευατό μου..δεν αξίζει να σκάμε με βλακείες,μα αυτό μόνο στα λόγια το καταφέρνω..στην πράξη δεν το έχω καταφέρει σχεδόν ποτέ..

Δεν ξέρω..ίσως φταίει το οτι είμαστε άνθρωποι,νιώθουμε είμαστε ζωτανοί..άραγε όμως πότε θα πάψω να σκάω για ανούσια πράγματα..????

Απογοητευμένη.....

Δεν ξέρω ίσως εγώ περιμένω πολλά απο τους ανθρώπους που εχω δίπλα μου,ή απο τον άνθρωπο μου..ίσως είμαι παράλογη και ζητάω το ιδανικό που μπορεί να μην υπάρξει και ποτέ..

Ίσως ζω ακόμη στο "παραμύθι" μου...

Είναι όμως κάποιες στιγμές που μαθαίνεις κάτι που μπορεί να σου καταστρέψει όλη την εικόνα που έχεις για κάποιον....Εκεί τι κάνεις??Νιώθω ειλικρινά απογοητευμένη και στεναχωρημένη-σαν να είμαι εγώ ο "βλάκας"....

Πρέπει να αλλάξω και να μη δινω τόσα ακόμη και εκεί που πιστεύω-πίστευα οτι αξίζει..Όμως φοβαμαι μην αλλάξω 100% διοτι ευτυχώς ή δυστυχώς δεν μπορώ να προσποιηθώ..πνίγομαι και όταν πνίγομαι θελω να το δείξω,να κάνω εκείνη τη στιγμή το μπάμ..

Δεν μπορώ πλέον να έχω μνήμη χρυσόψαρου και να ξεχνάω..οχι δεν μπορώ..

Χρώματα,αναμνήσεις,στιγμές που μένουν..το ξέρεις απλά..

Όταν νιώθεις έντονα συναισθήματα που δεν μπορείς να τα εκφράσεις με λέξεις τι κάνεις..απλά τα ζείς..Είναι κάποιες στιγμές που απλά υπάρχουν και δεν γνωρίζεις απο που κι ως που, πως προέκυψαν και γενικότερα αν είσαι εσύ όντως ο πρωταγωνιστής..

............................................................................

Οι στιγμές περνάνε τόσο γρήγορα,τόσο όμορφα κάποιες φορές που φοβασαι μην γίνει κάτι και καταστραφεί..
Όσο υπάρχει αγάπη και αληθινό συναίσθημα γυρω σου,αυτό γίνεται όλο και πιο έντονο..σαν να φουσκώνεις ένα μπαλόνι και να φοβάσαι μην βάλεις πολύ αέρα και σπάσει..ακριβώς αυτό...
............................................................................

Όλες αυτές τις μέρες οι σκέψεις μου ήταν πολύ μπερδεμένες..με το τι αξίζει και το ποιός τελικά αξίζει πραγματικά..

Δεν ξέρω αν κατάφερα να βγάλω συμπέρασμα..μα δεν ξέρω τελικά και αν θέλω να βγάλω κάποιο συμπέρασμα..οι λέξεις νιώθω οτι δεν μπορούν-απο τις λίγες φορές-να εκφράσουν στο ελάχιστο αυτά που νιώθω..αγάπη,φόβος,ευτυχία,πόνο όλα μαζί..μα πως γίνεται..?????

Καμιά φορά λέω πως δεν αξίζει να κάθεσαι να αναλύεις και να χάνεται έτσι η ουσία..μα αυτό δεν μπορείς να το καταφέρνεις πάντα..θες να καταλάβεις γιατί ο άλλος αντιδρά έτσι, γιατί σου το ανέφερε αυτό,είναι σωστό,είναι λάθος..και άν είναι λάθος πως δίνεις στον άλλον να το καταλάβει χωρίς να τον πιέσεις...????

..........................................................................

Οι άνθρωποι αλλάζουν..με τρομάζουν οι αλλαγές..πάντα με τρόμαζαν,μπορώ να το παραδεχτώ..Θα μου πείς δεν είναι κακό να υπάρχουν αλλαγές,διότια υτό σημαίνει πως υπάρχει όντως εξέλιξη..κάτι απόλυτα φυσιολογικό..Μα καμιά φορά δεν νιώθουμε πράγματα με λόγο,απλώς τα νιώθεις..και ας σου λέει ο άλος το αντίθετο,εσύ το νιώθεις..μόνο μέσα από τις πράξεις μπορείς να το καταλάβεις..από τα λόγια οχι..και αν υποσχεθώ,και αν υποσχεθεις αν δεν το νιώσει ο άλλος..τζίφος..δεν έχει σημασία..
..........................................................................

Θα ήθελα να δώσω κάποιο ορισμό στην αγάπη..και σε όλο αυτό το κομφούζιο μέσα μου..μα δεν μπορώ..ίσως καλύτερα..ίσως αυτή η απορρία το κάνει τελικά πιο αληθινό..

Μ΄αρέσει - Δεν μ΄αρέσει..

Το καλοκαίρι πέρασε και μπορώ να πω πως ήταν απο τα πιο ωραία και ξεκούραστα.. Υπήρξαν μέσα σε αυτό πολύ όμορφες και "δυνατές" στιγμές..

Όταν μετά απο ένα τόσο όμορφο καλοκαίρι γεμίζεις με δύναμη και όρεξη γαι το χειμώνα, χαμογελάς.. Και όταν όμως γνωρίζεις οτι θα είναι "δύσκολος" χειμώνας..?? Ίσως ναι..

Σκέψεις τριγύρω μου παντού..σαν κάτι να μου φωνάζει να "ξυπνήσω", να κουνηθώ, να δραστηριοποιηθώ..

Έτσι είναι και έτσι πρέπει να γίνει.. απλά έχω σαν ελάττωμα οταν περνάω πολύ όμορφα μετά να έρχεται ο φόβος.. χαζό μεν, μα πιστεύω ανρθώπινο.. Φέτος πρέπει να γίνουν πολλά πράγματα, για αυτό και αυτήν την περίοδο το μυαλό μου είναι σαν να βρίσκεται σε ένα μπαούλο γεμάτο παιχνίδια.. και γω είμαι το παιδάκι έξω απο αυτο που φοβάται να πάει να παίξει...

Μαρέσει που πέρασα ένα από τα πιο όμορφα μου καλοκαίρια..

Δεν μαρεσει που η επιστροφή μου με γυρνάει στην πραγματικότητα.. μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα αυτήν την πραγματικότητα να την πάρω περισσότερο στα χέρια μου και να μην βασίζομαι τόσο σε άλλους..?? Λέω μήπως..

Δεν είσαι μόνος..

Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός..αυτό βεβαίως ισχύει στα όμορφα..διότι όταν είσαι σε μια άσχημη φάση,σου φαίνεται πάντα σαν να μην περνάει ούτε λεπτό..τίποτα..στάσιμος ο χρόνος..

Όμως σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής σου υπάρχει κάποιος άνθρωπος κοντά σου..και οχι απέναντι σου..

..........................................................................................


Είναι όμορφο να έχεις στη ζωη σου ανθρώπους που σε αγαπούν..πέρα από τη οικογένεια σου, που ξέρεις οτι σε αγαπάνε όπως και να είσαι, οτι και να κάνεις.. Υπάρχουν όντως άνθρωποι που νοιάζονται για σένα..μπορεί να είναι λίγοι, μα ξέρεις οτι θα είναι εκεί.. το ίδιο ισχύει όμως και για αυτούς...και αν ποτέ σε απογοητεύσουν, συμβαίνουν και αυτά...μπορεί να έκανες μια λάθος εκτίμηση για κάποιο άτομο..αυτό όμως δε σημαίνει οτι αυτό το άτομο αποτελεί τον κανόνα..πως δηλαδή δεν υπάρχουν πλέον "άνρθωποι"..

Υπάρχουν..αρκεί να θες και εσυ να τους δείς.. να τους νιώσεις.. να μην φοβάσαι να δώσεις..να μην σκέφτεσαι το τι θα πάρεις.. διοτι όταν το κάνεις αυτο, σημαίνει πως και εσυ δεν δίνεις αληθινά..

..............................................................................................

Ζωή..

Όλα γύρω μου είναι τόσο έντονα αυτήν την περίοδο..καλοκαιρινή διάθεση, διάθεση για αλλαγές..

Η κάθε στιγμή είναι εδώ και υπάρχει..αλλαγες συμβαίνουν, είναι λογικό να συμβαίνουν..αρκεί αυτες να μην μας πληγώνουν..

Τα χρώματα έξω μόνο καλοκαίρι θυμίζουν, καλοκαίρι και χαμόγελα.. αρκεί να υπάρχει και η διάθεση..η διάθεση για έρωτα, αγάπη, ευτυχία..

Τελικά αυτά είναι στο χέρι μας.. είναι το πως τα βλέπει ο καθένας μας, από ποια οπτική γωνία..Όταν μπλέκονται και άλλοι παράγοντες όμως, εκεί μπορεί να μπλεχτεί λίγο η κατάσταση...

Η ζωή είναι τόσό όμορφη, για αυτό και περνάει πολύ γρήγορα..το θέμα είναι να μην είμαστε θεατες της ίδιας μας της ζωής, μα πρωταγωνιστές..

Και ότι μας κάνει να νιώθουμε θεατές, τότε απλά δεν αξίζει να είναι μέσα στη ζωή μας..

Εικόνα..

Όμορφη εικόνα παρόλο που έχει αγκάθια..

.
.
.
.
.
.
.
.

Φύσηξε.. ξανά "μαγεία"...

Σε μια σχέση πέρα από έρωτα και αγάπη πρέπει να υπάρχει και το στοιχείο αυτής της μαγικής λεξούλας: κατανόηση..

Καμιά φορά αυτή η έννοια μπορεί να "μπλεχτεί" με την λέξη: υπομονή..

Είναι λογικό και ταυτόχρονα όμορφο να υπάρχουν "σκαμπανεβάσματα" και στιγμές καλές και κακές.. Αρκεί να υπάρχει πάντα το απαραίτητο μέτρο..


Όταν κάτι παραγίνεται, ή τραβάει για πολύ καιρό, καλό ή κακό, σημαίνει οτι κάτι δεν πάει καλά.. κάτι μπορεί να μην είναι αληθινό..

Εκεί σημασία έχει πως βλέπει ο καθένας την κατάσταση, τι δύναμη κρύβει μέσα του και τη θέληση..

Είναι αυτό που λέμε: μπόρα είναι θα περάσει.. καμιά φορά όμως αναρωτιέσαι κι άν δεν περάσει.. λέω μήπως άν..???
Καμιά φορά αυτό το άν βασανίζει το μυαλό σου..

............................................................................


Όμως οτι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό... Και όλα σε αυτόν τον κόσμο γίνονται για κάποιο λόγο.. τίποτα μα τίποτα δεν είναι τυχαίο... Εκεί λοιπόν ξαφνικά περνάει η μπόρα.. ώς δια μαγείας.. καμία φορά πιο εύκολα και άλλες φορές πιο δύσκολα..

Και έτσι ηρέμησαν ξανά τα νερά..

.............................................................................

Ότι αξίζει δεν χάνεται.... και η αγάπη πάντα αξίζει..

Μονοπάτια...αγάπης...

.........................................................................

...........................................................................

Η αγάπη κρύβει πολλά μονοπάτια....μέσα σε πολλούς και διαφορετικούς δρόμους...

...........................................................................

Καμιά φορά μπορεί να μπλεχτείς μέσα σε αυτούς και να μην μπορείς να βρείς το... "δρόμο".....

Εκεί μετράει ο "σπόρος" που έχεις ήδη φυτέψει... το πόσο "δυνατός" είναι....

.......................................................................................

"Χιονισμένος" , δίχως τίτλο...

Τόσες μέρες και δεν μπορούσα να γράψω κάτι.. δεν ξέρω γιατί.. ξεκινούσα μα ποτέ δεν το τελείωνα... αυτό δεν είναι απαραίτητο κακό όμως..

Πέρασαν μέρες που ήμουν πολύ καλά, μέσα στην "ονειρεμένη" μου αισιοδοξία και στα "ανθισμένα" μου χαμόγελα... πέρασαν όμως και μέρες.. "αναθεωρήσεων", στασιμότητας και απαισιοδοξίας... και εκεί που με έπαιρνε από κάτω ξαφνικά συνέβαιναν διάφορα, σαν να μου φωνάζουν: "Η ζωή είναι τόσο όμορφη, χαμογέλα.."


Και τελικά αυτό έκανα.. Δεν είναι όμως τόσο εύκολο πάντα.. Διότι θες λίγο η καθημερινότητα, λίγο η κούραση όλων όσων σε "περι-τριγυρίζουν", η κακία και η ζήλια μερικών ανθρώπων γύρω μας, όλα τα αρνητικά συναισθήματα...??? Όλα αυτά σε "αποσυντονίζουν" από το στόχο σου.. Θα μου πείς και ποιος έιναι ο στόχος μας.. Ο στόχος ή καλύτερα οι στόχοι του κάθε ανθρώπου είναι διαφορετικοί.. και για να πω την αλήθεια κάποιοι είναι αρκετά μπερδεμένοι..


Ένας λοιπόν ξεκάθαρος "στόχος" δικός μου είναι να είμαι ευτυχισμένη, να κάνω τους ανθρώπους που αγαπώ να χαμογελάνε... Αυτός ο στόχος όμως κρύβει πολλές παγίδες... μέσα από την προασπάθεια αυτή μπορεί να χαθεί η μαγεία της απλότητας.. όταν προσπαθείς κάτι αρκετά, μπορεί -και από φόβο μήπως δεν τα καταφέρεις-να χάσεις την ουσία.. διότι τι και άν μπεί το γκόλ άν έχει ήδη κουραστεί ο παίκτης για τον επόμενο αγώνα..??? καμιά φορά δεν μετράει μόνο το αποτέλεσμα μα και ο τρόπος, ή καλύτερα η συνολική προσπάθεια..



Εκεί λοιπόν καμιά φορά παίζει ρόλο ο τρόπος που σκέφτεται κάθε άνθρωπος... η αισοδοξία του κλπ... δεν μπορώ να πώ οτι είμαι πολύ αισιόδοξη ή πιο σωστά.. όταν είμαι πολύ καλά φοβάμαι οτι αυτό θα τελειώσει όπως και γίνεται... και περιμένω κάτι να μου το "χαλάσει"..

Αυτό είναι μεγάλη χαζομάρα.. και το ξέρω... όμως καμιά φορά παρόλο που γνωρίζουμε κάτι, είναι πάνω από τις δυνάμεις μας να το αποφύγουμε.. απλά καθόμαστε και το περιμένουμε.. έτσι, τόσο απλά... αυτό όμως έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή σου που σου προκαλεί κούραση.. λές και περιμένεις κάτι πολύ καιρό.. έτσι λοιπόν φτάνει κάποια στιγμή που λές...ΤΕΛΟΣ... δεν ξέρω άν το εννοείς ή οχι, πάντως το λές.. Τι εννοώ..??? σε κουράζει ο ίδιος σου ο εαυτός... εκεί λοιπόν έχει μεγάλη σημασία να δείς το τι αξίζει και τι οχι.. από αξίες μέχρι ανθρώπους.. εκεί λοιπόν γίνεται ένα "ξεκαθάρισμα" και μια επιλογή μέσα σου..


Έτσι και έγινε.. είδα κάποια πράγματα πιο προσεχτικά και αναθεώρησα πολλά "πιστεύω" μου.. κάποια στην πράξη δεν μπορούν να αλλάξουν τόσο γρήγορα, μα το "βήμα" γίνεται... διότι θέλει υπομονή και πίστη για όλα τα πράγματα σε αυτή τη ζωή.. ακόμη και το χαμόγελο, το πιο απλό και αληθινό... μπορεί να μην το λαμβάνεις όποτε εσύ θέλεις, μα όταν πιστεύεις σε αυτό, σου "αναπληρώνει όλο το χρόνο που περίμενες...


...............................................................................................................

Η ζωή είναι όμορφη, γεμάτο χαμόγελα- όταν νιώθεις αγάπη γύρω σου...όταν ακούσεις μια γλυκία κουβέντα...όταν νιώθεις μια αγκαλία...όταν απλά αφήνεσαι στην μαγεία της....
................................................................................................................

Dance me to the end of love VS...Love actually..

Αγάπη.. άν μου έλεγαν να περιγράψω τι σημαίνει για μένα αγάπη ειλικρινά δεν θα μπορούσα.. ούτε με λέξεις.. ούτε με σχεδιάκι.. το μόνο που ξέρω έιναι οτι σημαίνει δύναμη... για τον καθένα με διαφορετική σημασία...



Love actually... αυτή η ταινία μου είχε τραβήξει από την αρχή την προσοχή.. όσες φορές και να τη δω νιώθω ακριβώς το ίδιο συναίσθημα.. τόσο ζεστά, τόση αγάπη και ένα μεγάλο ερωτηματικό.. αλήθεια υπάρχει τόση αγάπη γύρω μας..??? στη σχέση μας, παντού..

Από τη μια γιατί να μην μπορεί να υπάρχει, από την άλλη όμως υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις.. και από τις δυο πλευρές.. τι εννοώ..??? κανείς δεν μπορεί να είναι τέλειος.. τα λάθη είναι εδώ για να γίνονται, καλώς ή κακώς υπάρχουν.. και ναι πονάνε,μα κάποια στιγμή "γιατρεύονται".. τα επαναλαμβανόμενα όμως λάθη είναι αυτά που πονάνε πραγματικά..

.............................................................................................................


Στην αγάπη δεν πρέπει να υπάρχει εγωσιμός.. οχι με την καθημερινή και γνωστή έννοια..

Η αγάπη.......

??? υπάρχει, το ξέρω το νιώθω οτι υπάρχει... αυτό που δεν ξέρω είναι τι αξίζει τελικά.. να δίνεσαι ολοκληρωτικά ή να κρατάς ένα κομμάτι για τον εαυτό σου.. ή καλύτερα την απάντηση την ξέρω , η πράξη όμως έρχεται σε αντίθεση με πολλά..




Η ομορφότερη σκηνή της ταινίας.....

Αλήθεια.. πόσες φορές έχουμε πεί κάτι τέτοιο... πόσες φορές το έχουμε ακούσει.. είναι μεγάλη κουβέντα όταν την εννοείς.. και ακόμη μεγαλύτερη όταν μπορείς και την λές....

..............................................................................................................

Δεν ξέρω που θέλω να καταλήξω με όλα αυτά.. μπερδεμένες σκέψεις..