Ότι γίνεται..δεν μπορείς να το πάρεις πίσω..-κουβάρι..

Ότι γίνεται σε αυτή τη ζωή δεν μπορεί να ξανάρθει πίσω.. ή καλύτερα οτι περνάει δεν ξαναγυρίζει πίσω..

Η κάθε στιγμή που ζούμε είναι δική μας, και δεν θα ξανάρθει..αυτό το δευτερόλεπτο που πέρασε "χάθηκε"..- λόγια μιας φίλης μου που συνηδειτοποίησε μερικά προσωπικά πράγματα..

Γιατί το λέω αυτό???Τα χρόνια περνάνε τόσο γρήγορα,μα τόσο γρήγορα..είναι κρίμα να αφήνουμε τις στιγμές να περνάνε έτσι, νιώθοντας φόβο για τις στιγμές που θα έρθουν.. - αυτό το λέω πάλι καθαρά για μένα...
Διότι έτσι χάνουμε και τις "τωρινές" μας στιγμές...

Μα γιατί τα λέω αυτά?Δεν ξέρω πραγματικά...(σκέψη εντελώς ξαφνική μέσα στο τράμ..)

:-)

Δωρεές για τους πληγέντες..

Αριθμός κατάθεσης

Ο αριθμός της κατάθεσης για τους πληγένετες είναι ο εξής:
2341103053 σε οποιαδήποτε τράπεζα.

Εθνικό πένθος

........................................................................................

Δεν έχώ λόγια για αυτό που συμβαίνει εδώ και δυο μέρες.. Μέρες που ολόκληρη η Ελλάδα θα ήθελε να ξεχάσει, να μην είχαν συμβεί..Διότι αυτή η καταστροφή, πέρα από τις υλικές ζημιές- που τόσος κόσμος πλέον δεν έχει ΤΙΠΟΤΑ-πέρα από τις οικολογικές καταστροφές, χάθηκαν οι ζωές 53 ανθρώπων.. Ανθρώπων που προσπαθούσαν απλά να κάνουν το αυτονόητο..να ζήσουν..

Δεν έχω λόγια μόνο θλίψη..δεν μπορώ να κατηγορήσω τίποτα και κανέναν..δεν με νοιάζει αυτή τη στιγμή..μόνο πόνος..

Εύχομαι και ελπίζω να σταματήσουν όσο πιο άμεσα γίνονται οι φωτιές,για να μην θρηνήσουμε και άλλους ανθρώπους..

25 Αυγούστου- μια μέρα που κανείς μας δεν πρόκειται να ξεχάσει..
........................................................................................

Βουτιά στα βαθιά..χωρίς "ανάσα"..

Διακοπές τέλος..οι ωραιότερες μέχρι τώρα...δεν έχω κανένα παράπονο-θα ήμουν αχάριστη..

Όμως η επιστροφή ήταν πολύ απότομη..βουτιά στα "βαθιά"..

Με το που επιστρέφω λοιπόν κατευθείαν δουλειά, εκλογές, προβληματισμός..

Και δε φτάνουν όλα αυτά.. έχω να αντιμετωπίσω και τον ίδιο μου τον εαυτό.. Τι εννοώ..??? Φόβους και σημαντικές αποφάσεις... Ξαφνικά ένιωσα οτι δεν μπορώ να πάρω ανάσα.. Δεν είμαι "σίγουρη" για τίποτα.. τι έχω κάνει λάθος, τι σωστό, τι μου αρέσει, τι οχι.. Ούτε στην εφηβεία δεν είχα νιώσει έτσι...

I am back..and i am leaving..again..!!!

Και τώρα η επιστροφή..χχχ


Τι να πώ για την Πράγα..πραγματικά πανέμορφη.. Τα κτήρια, οι δρόμοι,το πράσινο,τόσοι κήποι, τα πάντα εκεί εχουν τόση ομορφιά..Είναι σαν να ζείς το δικό σου παραμύθι.. Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένη..--> κάποια στιγμή θα φτιάξω κάτι σαν ημερολόγιο με φώτο.. :-)

Υγ το μόνο αρνητικό είναι οτι μπορεί να γίνεις αλκοολικός χωρίς να το καταλάβεις..μπύρα άφθονη..νερό πουθενά..χχχ

VS

Μετά λοιπόν από το πανέμορφο αυτό ταξίδι,είπαμε να παμε και σε κανά νησάκι να κάνουμε και τα μπανάκια μας..διότι καλοκαίρι χωρίς μπάνια δε λέει..

Έτσι λοιπόν περάσαν οι μέρες και δεν κατάλαβα για το πότε πέρασε φέτος το καλοκαίρι..ίσως επειδή ξεκίνησα να δουλεύω και κατάλαβα τη σημασία του καλοκαιριού και της "άδειας"..

Όμως για να μην αφήσω το καλοκαιράκι να μου φύγει έτσι, είπα να ξαναφύγω για την όμορφη Κρήτη..Χανιά, σταθερή αξία..

cu soon... :-)