Μια μ/πικρή αλήθεια..

Κανείς δεν αξίζει το δάκρυ σου..Και αυτός που το αξίζει,δεν σε κάνει να κλαίς...

Χαμογέλα..η ζωή είναι ωραία..και δεν τα έχει με άλλον..

Η ζωή είναι πολύ ωραία...

Απόλαυσε την σαν γλυκό..Τρώγε το αργά και απολαυστικά..Σαν το μωρό που δεν φοβάται μήπως λερωθεί..χχχ

Μια όμορφη εικόνα..δίχως λέξεις...

Έτσι απλά..

Λάθη..

Όλοι μας κάνουμε λάθη...Αυτό είναι πολύ λογικό..Το ερώτημα είναι τι κάνουμε για να διορθώσουμε τα λάθη μας..

Άν τα επαναλαμβάνουμε τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας..Όταν όμως προσπαθούμε,και βλέπουμε οτι αλλάζει κάτι,τότε δεν αξίζει να "τιμωρηθούμμε"μα να χαρούμε αυτό που καταφέραμε..

Διότι οτι δε σε σκοτώνeι σε κάνει πιο δυνατό..
Και σημασία δεν έχει να μην πέσεις,μα να μπορέσεις να σηκωθείς ξανά..

Πόση ανάγκη έχουμε να πιστεύουμε..???

Πίστη..Μια λέξη τόση μικρή μα με τόση μεγάλη σημασία..Γιατί???Διότι όλοι έχουμε την ανάγκη να πιστεύουμε σε κάτι...

Πρώτα από όλα στον ίδιο μας του εαυτό..Άν δεν πιστεύουμε εμείς οι ίδιοι σε εμάς,ποιός άλλος θα πιστέψει..???Είναι πολύ σημαντικό,για μένα σχεδόν καθοριστικό σε όλους τους τομείς το να πιστεύεις σε σένα,να έχεις εμπιστοσύνη και γενικότερα "να τα έχεις καλά" με τον εαυτό σου..Μόνο τότε μπορείς να να βάλεις στόχους..Και να κάνεις και τους άλλους να πιστέψουν σε αυτούς..

Οικογένεια:Για σκεφτείτε να μην είχατε δίπλα σας την οικογένεια σας,από τα πιο απλά μέχρι τα πιο σημαντικά πράγματα..Διότι πρέπει να πιστεύεις σε αυτήν,έχει να σου δώσει και το ξέρεις..Κι άν καμιά φορά δεν το έχεις νιώσει,είναι εκεί για να συμβεί την πιο σημαντική σιγμή..

Φίλοι:Υπάρχουν αληθινοί φίλοι και πρέπει να πιστέψεις σε αυτό,να χτίσεις πάνω σε αυτό..Είναι ανάγκη του ανθρώπου να πιστεύει στη φιλία..με προσοχή πάντα..μα όταν δίνεις,μην φοβάσαι για το άν θα πάρεις και συ,αυτό είναι το μυστικό..

Ομάδες,παρατάξεις,θρησκεία:Ο άνθρωπος δεν γίνεται να μην έχει πίστη,να μη"ταιριάζει",στηρίζει κάποια ομάδα..όποια και να έιναι αυτή..από ποδοσφαιρική,μέχρι οτιδήποτε..

Τέλος να πιστεύεις στις ανθρώπινες σχέσεις..και γενικότερα μα και όσον αφορά την αγάπη..όταν πιστεύεις το βγάζεις,βγαίνει η θετική αύρα σου και πιστέψτε με είναι πολύ όμορφο..Μπορεί να τρομάζει μερικούς ανθρώπους,μα αυτό είναι μέσα στο "παιχνίδι"..

Πιστεύω για μένα σημαίνει..ζώ..Και θέλω να πιστέψω σε τόσα πολλά..

Εσωτερική ηρεμία και..τρυφερότητα..

Η εσωτερική ηρεμία για μένα είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα και "θέλω" στη ζωή μου..

Τρυφερότητα,αγάπη,μια αγκαλιά..Να έχεις έναν άνθρωπο-πέρα από την οικογένεια σου που σε νοιάζεται πραγματικά-που σε καταλαβαίνει και που του αρέσει να μοιράζεσαι στιγμές μαζί του..Διότι τι μένει στο τέλος..???Στιγμές..Στιγμές ζωής,άλλες χαρούμενες,άλλες λιγότερο..

Το να έχεις λοιπόν έναν άνθρωπο είναι πολύ σημαντικό..Όταν είσαι μαζί του και είσαι καλά,νιώθεις ηρεμία,μα μια πολύ γλυκια ηρεμία..Διαφορετική από όλες τις άλλες..Και άν καμιά φορά υπάρχει "ταραχή",δεν πειράζει..Διότι μετά η "αγκαλιά"θα έχει περισσότερο νόημα και ουσία..

Βαρέθηκα..Βόλτα..???

Κάθομαι και διαβάζω από το πρωί..πάλι καλά που είναι ιταλικά και μου αρέσουν..μα για να πώ την αλήθεια,σήμερα μια τόσο όμορφη μέρα θα ήθελα να είμαι έξω,βολτούλα με καλή παρέα..και να μην είμαι κλεισμένη μέσα στο σπίτι..

Μα δεν πειράζει,μην είμαι και αχάριστη..Μπορώ και ευχαριστιέμαι πολλά πράγματα,όπως το να είμαι καλά..να υπάρχει εσωτερική ηρεμία,άρα και ένα χαμόγελο που δεν ξέρεις από που προέρχεται..και αυτό είναι το πιο ωραίο..

Πίσω λοιπόν για διάβασμα..με χαμόγελο όμως..!!!

Θέατρο και..ζεστή αγκαλιά...

Προχθες πήγα στο θέατρο "Το τρέντυ θα χτυπήσει 3 φορές"..

Είναι επιθεώρηση με πολλά έξυπνα σημεία και έξυπνο χιούμορ(παρόλο που δεν μαρέσει να πηγαίνω σε επιθεωρήσεις..)

Ένας λόγος που πήγα(πέρα από την παρέα) ήταν και η ηθοποιός Εφη Παπαθεοδώρου..Αυτή η γλυκήτατη γιαγιά που παίζει και στο Παρά Πέντε,και κάθε Δευτέρα βράδυ απλά δεν μπορείς να μην τη δείς και να μην αφεθείς στις ατάκες που λέει..

Έτσι και γω είπα να πάω να τη δω από κοντά..Όταν τελείωσε η παράσταση-πράγμα που δεν συνηθίζω-ήθελα να πάω να τη δώ,να της μιλήσω..Δεν ξέρω γιατί μα αυτή η γυναίκα μου βγάζει πολύ ζεστασιά..και αποδείχτηκε οτι είχα δίκιο..

Με το που πήγα και της μίλησα,με αγκάλιασε τόσο ζεστά που πραγματικά,έχω να το λέω..από τις πιο ζεστές και πιο στοργικές αγκαλιές που έχω νιώσει..

Της λέω το όνομα μου και μιλήσαμε λιγάκι,μα αυτό που σου έβγαζε ήταν ζεστασιά,καλοσύνη και όρεξη για ζωή..Έβλεπα μπροστά μου μια μεγάλη γυναίκα που μπορούσε να προσφέρει..μου έδειξε και φώτο από το ανηψάκι της 5 μηνών,και στα μάτια της έβλεπες αυτό που λέμε-είμαι μεγάλη μα θέλω να ζήσω..έχω τόσα να πάρω ακόμη και τόσα να δώσω..-δεν ξέρω γιατί μα όταν έφυγα από εκεί,ένιωθα μια ηρεμία,μια όρεξη για ζωή και χαρά...Θα μου πείς εκεί έπρεπε να πάς για να σου έρθει αυτή η όρεξη..?Κι όμως καμιά φορά νιώθεις τα πιο αλλόκοτα και ταυτόχρνα σημαντικά συναισθήματα τις πιο παράξενες στιγμές..Και καλό είναι να υπενθυμίζονται ακόμη και τα πιο "στάνταρ¨της ζωής..

Είναι πολύ σημαντικό να νιώθεις οτι προσφέρεις όπως και το να λές ευχαριστώ..ευχαριστώ που γεμίζει το στόμα σου και βλέπεις-νιώθεις το πόσο ο άλλος το εννοεί..και λές..είναι από τις στιγμές που απλά αξίζουν..τις νιώθεις και απλά παίρνεις από αυτές..

Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2007..

Συγγνώμη..

Συγγνώμη..μια λέξη..με τόση μα με τόση σημασία..

Σαγαπώ..

Τι να πώ..δεν έχω τίποτα πλέον να πώ..

Σήμερα με στεναχώρησες πολύ..τίποτα άλλο..

Καθημερινότητα..Ή απλά..μοναδικότητα???

Κάθε μέρα που περνάει έρχεσαι σε επαφή με πολλά άτομα..Άτομα που συμπαθείς, άτομα που αντιπαθείς, που αγαπάς, που σου είναι αδιάφορα και μη..

Περνάς κάποιες ώρες της μέρας σου, δηλαδή της ζωής σου, γεμάτο συμβιβασμό, γεμάτο υποχωρήσεις, "θέλω","θέλω" άλλων..Τελικά τι από όλα αυτά αξίζει..???

Το οτι περνάς την ημέρα με συμβιβασμούς, ή το οτι περνάς-ζείς με υγεία ακόμη μια μέρα..???

Είναι αυτό που είχα ακούσει και στη σειρά singles:το ποτήρι είναι μισογεμάτο..Από σένα εξαρτάται το πως θα το δείς,από ποια οπτική γωνία..

Άρα η καθημερινότητα..μετατρέπεται έτσι απλά σε.."μοναδικότητα"..

Άντε καρδιά μου...

Άντε καρδά μου..άντε να αντέξεις..εδώ θα είμαι εγώ πάλι..

Εδώ να αντέχω και να δίνω..

Μα μην το παρακάνεις..διότι η καρδιά αντέχει..μα υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν..

1..2..3.............Γκρρρ....

Ξέρω,μα οχι..δε θα σου κάνω τη χάρη...Τσς,τσς τσς....

Να φύγουν τα κακά τα μάτια..

Και μην μου πείτε πως δεν πιστεύετε στο κακό το μάτι,διότι εγώ είναι το μόνο στο οποίο ναι,είμαι προοληπτική..

Διότι υπάρχει τόση κακία σε μερικούς ανθρώπους..Κακία και ζήλια..

Ηρεμία..

Το να μιλήσεις στον άλλον έχει πολύ μεγάλη σημασία..


Καμιά φορά δεν ξέρεις άν έκανες καλά ή οχι,μα το αποτέλεσμα πιστεύω στο τέλος πώς θα σε δικαιώσει..Διότι ότι αξίζει πονάει..κι είναι δύσκολο..

Περνάνε..οχι όλα..

Τα τρένα περνάνε γρήγορα,οι μέρες ακόμη πio γρήγορα..

Οι όμορφες στιγμές..???Αυτές να δείς πώς φεύγουν..(άσχετα άν μένουν μέσα μας..)

Κάποια πράγματα όμως..μένουν..και δεν περνάνε..

Λέξεις vs Πράξεις

Καμιά φορά..οι λέξεις έρχονται σε αντίθεση με τις πράξεις..

Τι θέλω να πώ?Λέμε λέμε λέμε,υποσχόμαστε,όλο προτάσεις και κουβέντες και στο τέλος τι γίνεται..???

Πράξεις = 0

Όλα όμως τελικά είναι θέμα επιλογών..Το πιστεύω κάθε μέρα πιο πολύ..Και κάποια πράγματα όντως αλλάζουν..Πρέπει..

Να ζείς τους στίχους..

Επικίνδυνα σε θέλω..

Άν μπλέξουμε οι δυο μας δε θαχει γυρισμό,το πρώτο μας ταξίδι..
Κι αν κάνεις πως μαγγίζεις δε θαχει τελειωμό η νυχτα αυτή που αρχίζει..
Επικίνδυνα σε θέλω..
Επικίνδυνα σε θέλω,μέσα μου κυλάς..
Επικίνδυνα σε θέλω,κι όπου θες με πάς,επικίνδυνα σε θέλω,θέλω να σε δώ..
Επικίνδυνα σε θέλω..έστω και άν χαθώ..

Το΄ξερες πως για σένα θα παραδοθώ στο όμορφο σου ψέμα..
Μές στην καρδιά το αίμα τρέχει σα νερό όταν είσαι εδώ..

Διάβασμα..και συγκέντρωση..

Καλές ήταν οι διακοπές,από τις πιο καλές μπορώ να πώ μα τώρα..
Τώρα πάλι back to reality..unfortunately..!!!

Διάβασμα λοιπόν..και άντε τώρα να μπορέσεις να συγκεντρωθείς..Κλασικές κινήσεις..Σπίτι, ζεστός καφές, ηρεμία και προσπάθεια..Και κεί που είπες "νατο,συγκεντρώθηκα",τσούπ χτυπάειτο τηλέφωνο ή γίνεται φασαρία στο σπίτι..και πάλι απτήν αρχή...Άντε τότε να κλείσουμε και το κινητό,αθόρυβο το σταθερό..και νατο πάλι..μου έρχονται σκέψεις στο μυαλό..οι πιο σοβαρές σκέψεις την πιο ακατάλληλη στιγμή...

Έτσι είναι αυτά..κάποια πράγματα δεν μπορείς να τα ορίσεις εσύ..σε ορίζουν αυτά..

Δεν ξέρω γιατί τα έγραψα,έτσι,δίχως λόγο,για ένα διάλειμμα από την προσπάθεια του διαβάσματος..!!!

Αλλαγές...

Όπως και στη ζωή μας καμιά φορά χρειαζόμαστε κάποια αλλαγή,έτσι λοιπόν είπα να αλλάξω λιγάκι και το blogspot μου..

Αυτό ήταν πολύ εύκολο..Το δύσκολο είναι οι πιο σημαντικές αλλαγές..Όταν καμιά φορά νιώθεις πως κάτι θές να αλλάξεις στη ζωή σου και δεν ξέρεις το τι είναι ακριβώς,εκεί τι κάνεις..???

3 Ιανουαρίου 2007..

Σήμερα όπως και χθές ξύπνησα αρρωστούλα..Μα αυτά τα κρυολογήματα να μην σε αφήνουν να χαρείς την ημέρα σου..
Κι όμως παρόλο που δεν μπορούσα να τη χαρώ έξω κατάλαβα οτι και μέσα στο σπίτι καμιά φορά χρειάζεται να κάτσεις,να έρθει παρέα στο σπίτι σου και οχι πάλι έξω,να ηρεμήσεις,απλά να χουχουλιάσεις..

Ένα επιτραπέζιο παιχνίδι γαι παράδειγμα..μπορεί να σε κάνει να νιώσεις πολύ όμορφα,έτσι απλά..διότι όταν ψάχνουμε το τέλειο σε αυτή τη ζωή,μπορεί να χάσεις και τα πιο απλά πράγματα, που συνήθως είναι και τα τέλεια..τα μαγικά όμορφα..

Με αγάπη..

Πόσο ακόμα..

Δεν υπάρχουν φορές που λέτε φτάνει,ώς εδώ,κουράστηκα πόσο ακόμη να αντέξω..Χωρίς λόγο,δίχως αιτία,απλά νιώθετε αυτή την κούραση,μπορεί και από τον ίδιο σας τον εαυτό...

Και όμως αντέχουμε..ο καθένας μας διαφορετικά,ανάλογα τη δύναμη που κρύβει μέσα του και την κατάσταση που βρίσκεται..

Μα τίποτα δε γίνεται τυχαία,το πιστεύω αυτό..όλα έχουν κάποιο σκοπό,από τα πιο απλά πράγματα μέχρι τα πιο σημαντικά στη ζωή μας...

Απολογισμός του 2006..και..καλή αρχή για το 2007!!!

Το 2006 έφυγε..ε και???Όπως κάθε χρονιά, έτσι και λίγο πρίν την αλλαγή του χρόνου,κάθησα και σκέφτηκα πως ήταν η χρονιά που έφευγε....Το 2006 ήταν μια δυνατή χρονιά.Δυνατή λόγω πολλών συναισθημάτων,και κυρίως πολύ δυνατών..Ότι αξίζει πονάει δεν λένε?Ε λοιπόν το 2006 ήταν μια χρονιά που μου έδωσε πολλές εμπειρίες,σκέψεις..Χαρά και λύπη,μα πιο πολύ μένει η χαρά..Δύναμη..με γέμισε δύναμη μα μου άφησε και κάποιες απορρίες που δεν ξέρω άν μπορούν να απαντηθούν ποτέ..

Το 2007 όμως ήρθε..Και ήρθε η ώρα για τις ευχές..τόσο σε μένα όσο και σε όλους τους άλλους..Επειδή η ζωή είναι μικρή,πρέπει να χαιρόμαστε και να προσέχουμε την υγεία μας..για αυτό και πάνω από όλα εύχομαι υγεία..τα άλλα σιγά σιγά έρχονται..ευτυχία..ναι..μα με πολλή αγάπη..παντού αγάπη..αληθινή,κοντά σε ανθρωπους που σας νοιάζονται..και όρεξη για στόχους και όνειρα..πολλά..διότι μόνο τότε έχει σκοπό η ζωή μας..Καλή μας χρονιά..!!!