Just living..

Όλα γύρω μας νιώθω σαν να κρέμονται σε μια κλωστούλα,ίσως και μείς οι ίδιοι να είμαστε σαν μια κλωστούλα..

Όλα είναι τόσο..μπαμ,στον αέρα..τελικά..τι μένει...?????Μένουν τα συναισθήματα,που είναι τόσο μα τόσο δυνατά..θετικά ή αρνητικά δεν παύουν να είναι συναισθήματα,είναι δικά σου και δεν μπορεί να σου τα στερήσει κανείς..ακόμη και το κλάμα..

Μένουν οι στιγμές..οι στιγμές με τους ανθρώπους που αγαπάμε..με τους ανθρώπους που είναι δίπλα μας και νιώθουμε άνετα και όμορφα μαζί τους,νιώθουμε "οι εαυτοί μας"....

Διότι κάθε μέρα που περνάει καταλαβαίνουμε πως τελικά τίποτα δεν είναι σίγουρο,τίποτα δεν είναι δεδομένο,ακόμη και μεις οι ίδοι..Και ίσως τελικά αυτός ο "αγώνας",το να αποκτήσεις κάτι πιο σίγουρο και δεδομένο μας κάνει να νιώθουμε και να είμαστε άνθρωποι..

Και το θέμα τελικά δεν είναι αν βγαίνεις νικητής ή χαμένος σε αυτόν τον αγώνα,μα όλη η διαδρoμή και η προσπάθεια του..είναι αυτό που λέμε πως καμιά φορά σημασία δεν έχει το αποτέλεσμα,μα η προσπάθεια..και τελικά στη ζωή χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια σε πολλά πράγματα..απο το πρωί που θα ξυπνήσεις και θα φτάσεις στη δουλειά σου,απο το πως θα είσαι στη δουλειά σου,μέχρι το πως θα κρατήσεις τις ανθρώπινες σου σχέσεις..

Πραγματικά πόσο μα πόσο πολύ μου έχει λείψει το να είμαι παιδί..ένα παιδί είναι ο εαυτός του,διότι δεν επηρεάζεται απο τίποτα γύρω του..από τίποτα που να μπορεί να το "αλλάξει"..είναι όμορφο το να είσαι παιδί διότι έχεις το χαμόγελο στο πρόσωπο σου,την ειλικρίνια στα μάτια σου και την ελπίδα στο κεφάλι σου..

...........................................................................................................

thoughts and beliefs..

Πόσες φορές λες οτι ολα ειναι ετσι όπως τα πιστευεις εσυ και πόσες φορές είσαι πάλι εκεί εσυ για να τα διαψεύσεις..

Αλήθεια γιατι να μην είναι όλα πολύ πιο απλά..??όλα όμως,απο το ήδη πιο απλό μέχρι το πιο περίπλοκο..διοτι εκεί που λες οτι ναι είμαι σίγουρη για αυτό,τσούπ,κάτι γίνεται και σου αλλάζει όλη την εικόνα..

Πραγματικά θέλω τόσα πολλά να γράψω,νιώθω την ανάγκη δηλαδή να το κάνω μα δεν μπορώ..και δεν είναι απο τις περιπτώσεις που λέμε"δεν υπάρχει δεν μπορώ υπάρχει δεν θέλω"....Αυτή τη φορά είναι ακριβώς αυτό:δεν μπορώ..δεν μπορώ να οργανώσω τις σκέψεις μου,δεν μπορώ να εκφράσω αυτά που νιώθω,απλά δεν μπορώ..και δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο απο το να μην μπορείς να εκφραστείς..ή οχι,υπάρχει...να μην έχεις συναίσθημα για να εκφραστείς..αυτό όντως θα είναι πολύ χειρότερο..

Δεν βγαίνει άκρη από αυτά που γράφω,ούτε τα γράφω για να βγεί άκρη..απλά για ένιωσα την ανάγκη μετά απο πολύ καιρό να γράψω..ίσως για να τα δω και γω η ίδια,ίσως απλά για να υπάρχουν και να μην τα "ξεχάσω",ίσως απλά ετσι χωρίς κανένα λόγο,ένας τρόπος έκφαρσης μιας που δεν έχω κατι πιο συγκεκριμένο..