Δευτέρα, Νοεμβρίου 27, 2006

Ε ρε πώς αλλάζουν οι άνθρωποι...!!!

Ψάχνοντας στο ίντερνετ βρήκα αυτό το βιντεάκι..και "κόλλησα"..

Εκεί είναι που είπα..."ε ποτέ..κοίτα να δείς πώς αλλάζουν οι άνθρωποι"(όσον αφορά την εμφάνιση).

Παρακολουθήστε το βιντεάκι αυτό και θα καταλάβετε τι εννοώ..αυτό θα πεί η τεχνολογία έιχει προχωρήσει..όλα είναι τελεια κ πανέμορφα και...ας μην είναι στην πραγματικότητα...

http://www.campaignforrealbeauty.ca/bblank.asp?id=6899

Πισω-μαχαιρώματα..???Γκρρρ...

Χμμ..Ένα θέμα που προσωπικά με έχει απασχολήσει ούκ ολίγες φορές...

Δεν είναι οτι χειρότερο το να μιλάνε πίσω από την πλάτη σου..???Άν έχεις κάτι έλα κ πέστο μου εδώ, μπροστά μου,οχι σουπα μουπες κλπ κλπ...Και δυστυχώς οι περισσότεροι δεν έχου το θάρρος να το κάνου αυτό..

Το δε χειρότερο είνια όταν εσύ φέρεσαι μια χαρά(κ με το παραπάνω δλδ..)κ ανακαλύπτεις πώς αυτό είναι..μονόπλευρο..Όταν δεν ενοχλείς κανέναν και ίσα ίσα είσαι με την καλύτερη οκυβέντα(κ την εννοείς)και βλέπεις τους άλλους οχι μόνο να σχολούνται μαζί σου,μα να γίνεσαι κ το επίκεντρο τους...???Εκεί είναι που λές όμως...Το να είσαι νορμάλ είναι πλέον πολύ..μισητό..Η ζήλεια είναι άδικη...Μα από την άλλη...Μήπως είναι αυτό που λέει και ο λαός?-Καλύτερα να σε ζηλεύουν παρά να σε λυπούνται...Μα...μέτρον άριστον....

Ελευθερία..λόγου..

Το να μπορείς να εκφράσεις την άποψη σου,την απορία σου τη στιγμή που θές είναι κάτι το πολύ σημαντικό ή μήπως κάτι το αυτονόητο..???Εδώ πιστεύω πως η απάντηση δεν είναι ίδια για όλους..Πχ άν εσύ θές να πείς κάτι που ξέρεις πως θα φέρεις τον άλλον σεδ δύσκολη θέση θα το κάενις ή οχι?Δυστυχώς δεν μπορείς να εκφράζεσαι όπως εσύ θέλεις και καμιά φορά κ καθόλου..Ανάλογα τις περιστάσεις δηλαδή..

Δεν είναι όμως λιγάκι άδικο το να μπορούν άλλοι ή καλύτερα να έχουν το θράσος(κ οχι θάρρος) να λένε αυτό που πιστεύουν τη στιγμή που οι ίδιοι το επιθυμούν..Είναι αυτό που λέμε:Θα σκάσω άν δεν το πώ...

Δεν ξέρω γιατί τα γράφω όλα αυτά,ίσω ςδιότι βρέθηκα σε κάποια παρόμοια περίσταση,ήθελα να μιλήσω να πώ καλέ δεν βλέπετε τι γίνεται εδώ πέρα..?Κ όμως..μήπως φοβόμουν πώς δεν θα ακουστώ κάν..???

Δεν σας έχει τύχει να θέλετε να μιλήσετε μα να φοβάστε οχι οτι δεν θα γίνετε κατανοητοί κ θα σας κοιτάνε λές κ μιλάνε σε ET, μα να έχετε αμφιβολία για το άν θα σας ακούσουν..

Κυριακή, Νοεμβρίου 19, 2006

Όλα είναι θέμα..."αγώνα"....

Άν το καλοσκεφετείτε, όλα είναι θέμα...αγώνα...Τι εννοώ..???

Από την ώρα που γεννιέσαι αγωνίζεσαι..Αγωνίζεσαι να βγείς στη ζωή..Στη συνέχεια αγωνίζεσαι να πετύχεις σε κάποιο πανεπιστήμιο,να βγείς από εκεί..Μετά να βρείς κάποια δουλειά,να κάνεις σωστή οικογένεια από την οποία να μην λείψει ποτέ τίποτα...
Αγωνιζόμαστε συνέχεια,δίνουμε από μικρές μάχες μέχρι μεγάλες(πχ όσον αφορά θέματα υγείας)

Όμως τι αξίζει να προσέξουμε πιο πολύ?Το πoιο θα είναι το αποτέλεσμα ή το πώς αγωνιστήκαμε και ποιους είχαμε δίπλα μας..???
Καλό αυτό το ερώτημα μα με πολύ δύσκολη απάντηση..Το ιδανικότερο θα ήταν ένας συνδυασμός και των δύο,βεβαίως πολύ δυσκολο στην πράξη..

Πώς μου ήρθαν όλα αυτά..???Από την πορεία του Πολυτεxνείου μέχρι και την κάθε μου μέρα..Που προσπαθώ να είμαι σωστή απέναντι στα άτομα που αγαπώ και μαγαπούν αληθινά,από το οτι θέλω να είμαι σωστή απένατι στις υποχρεώσεις μου ώς προς τη σχολή,να μην απογοητεύσω αυτά τα άτομα...μα καμιά φορά αφήνω εμένα έξω από όλα αυτά με αποτέλεσμα να απογοητεύω τον ίδιο μου τον εαυτό...

Τετάρτη, Νοεμβρίου 15, 2006

Παιχνίδια..

Η ζωή καμιά φορά σου παίζει..περίεργα παιχνίδια..παιχνίδια που μόνο αυτή μπορεί να τα καταλάβει..
Κι όμως..εσύ το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τα ακολουθήσεις και απλά..να χαμογελάς...Να χαμογελάς διότι ζείς,είσαι εδώ και μπορείς να τα νιώσεις,να τα ζήσεις..Διότι δεν είναι τίποτα σίγουρο και δεδομένο σε αυτή τη ζωή..Τίποτα και κανένας...

Από τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί να αλλάξουν πολλά στη ζωή σου..μπορεί να χάσεις ανθρώπους που εσύ πίστευες πώς πάντα θα είναι δίπλα σου,έτσι από το πουθενά,εντελώς ξαφνικά...

Οπότε ποιο είναι το συμπέρασμα..???Να ζείς τη ζωή σου χωρίς φόβους,και να το κάνεις να μοιάζει σαν να είναι η τελευταία,μα ταυτόχρονα και η πρώτη σου μέρα στη ζωή...

Πέμπτη, Νοεμβρίου 09, 2006

Μια αγκαλιά...


Τι να σημαίνει άραγε μια αγκαλιά...???

Κι όμως,μια λέξη που όταν γίνεται πράξη,σημαίνει πολλά διαφορετικά πράγματα από άτομο σε άτομο..Η αγκαλιά της μητέρας στο παιδί,η αγκαλιά των φίλων,η αγκαλιά του σαγαπώ,της επιτυχίας,της αποτυχίας,της συμπαράστασης...Η αγκαλιά που απλώς τη θές για να νιώσεις οτι υπάρχεις,οτι σε έχουν ανάγκη...οτι είσαι εκεί και σημαίνεις πολλά για αυτόν/ήν..

Μια λέξη,μια πράξη...με τόσες διαφορτεικές σημασίες και ερμηνείες για τον καθένα μας..

Πόσες φορές δεν έχετε νιώσει οτι απλά θέλετε μια αγκαλιά για να πάρετε δύμναμη,να γατζωθείτε εκεί και να χαθείτε..και όταν αυτή είναι αληθινή..είναι μια σκέτη μαγεία...Στιγμές που ζεσταίνουν τη ζωή,ετσι απλά...χωρίς κόπο,χρήματα..τόσο απλά...και αυτό είναι που το κάνει και μαγικό...

Επικίνδυνα σε θέλω....


Στις 21 Δεκεμβρίου βγαίνει η ταινία:Straight story..!!!

Πιστεύω πως θα είναι αρκετά καλή ταινία,ή ακόμη πιο σωστά..διαφορετική..Θα χαρακτηρίζει κάποιο μέρος της σημερινής μας κοινωνίας,με..χιουμοριστικό και καυστικό τρόπο..

Επικίνδυνα σε θέλω..Τι γίνεται λοιπόν όταν θές κάποιον-α πολύ..???Όταν δεν τον/την έχεις...είναι πρόβλημα..Όταν όμως τον έχεις και παρόλο που τον έχεις τον θές επικίνδυνα..???Τι εννοώ με αυτό..Όταν κάνεις τα πάντα για να τον έχεις κοντά σου και αυτό καμιά φορά δεν αρκεί..???Δεν αρκεί λοιπόν το να είσαι ο εαυτός σου..???Και τότε τι αρκεί-τι πρέπει να αρκεί για να είναι όλοι ικανοποιημένοι..Εδώ χρειάζομαι μια απάντηση..που ίσως και να μην υπάρχει,όμως εγώ θα συνεχίσω να τη ψάχνω...Απλά..ελπίζοντας..

Τετάρτη, Νοεμβρίου 08, 2006

Υπομονή....


Όλα είναι θέμα θέλησης και υπομονής έτσι,δεν λένε..???

Και άν καμία φορά δεν μπορείς να κάνεις άλλο υπομονή,ή το πιο απλό θέλεις κάτι εκείνη ακριβώς τη στιγμή και δεν μπορείς να περιμένεις..???Και δεν μιλάω για σοβαρά θέλω,μα για απλά..Πχ θέλω να σου μιλήσω τώρα,να σε ακούσω τώρα,να σε αγγίξω αυτή τη στιγμή...Τότε τι κάνεις..???

Ορισμένες φορές νιώθω οτι ο χρόνος παίζει μαζί μου..Παιχνίδια στα οποία εγώ προσπαθώ να προσαρμοστώ...μα...δυστυχώς...δεν είναι πάντα τόσο εύκολο και τόσο παλό όπως νομίζουν οι άλλοι...

Μερικές φορές...αυτή η προσαρμογή μου στοιχίζει...

Τετάρτη, Νοεμβρίου 01, 2006

Παρατηρώ..

Πόσες φορές σας έχει τύχει να περιμένετε στο δρόμο διότι σας έχουν στήσει και να πιάσετε τον εαυτό σας να παρατηρεί τον κόσμο και τις εκφράσεις του..???

Δεν είναι λίγες φορές..είναι όμορφο να παρατηρείς τους άλλους χωρίς κάποιο συγκεκριμένο σκοπό,μόνο και μόνο για να δείς το πώς αντιδρούν,το πώς περπατάνε,το πώς ζούν οι ίδιοι..

Διότι είμαι σίγουρη πως λίγο πολύ όλοι μας κάποια στιγμή,κάνουμε τς ίδιες σκέψεις,τις ίδιες παρατηρήσες και έχουμε παρόμοες αντιδράσες σε κάποιες καταστάσεις...

Όταν λοιπόν συμπέρανα το τι έκανα..μελαγχόλησα..ίσως δίιοτι μέσα από τους άλλους είδα το πώς είμαι και εγώ...μια κοπέλα που κάθε μέρα..τρέχει..τρέχει όμως για να προλάβει τι..???

Ή μήπως η ζωή τρέχει και προσπαθώ να προλάβω αυτή..???

Singles...???



Λοιπόν σήμερα είδα...singles...

Μπορώ αν πώ και αυτή πολύ καλή σειρά..Έχει δόσεις αλήθειας,πολλές για την ακρίβεια..Κυρίως οι θεωρίες της Ράνιας..πολύ ρεαλιστικές..

Όπως ειπώθηκε σήμερα..το σταυρόλεξο..είναι σαν τη ζωή..όλοι έχουμε κάποια κενά που προσπαθούμε να τα καλύωουμε..άλλοι με σωστό τρόπο,και άλλοι μέ λάθος..

Το θέμα για μένα είναι η προσπάθεια..έδωσες όλο σου το είναι για να κάνεις κάτι που θα σε κάνει να νιώσεις πιο...γεμάτος..???τότε τα..κατάφερες...