Ώρες ώρες...

Χμμ..ώρες ώρες..νιώθω πως θέλω να κάνω τόσα πράγματα και όμως ξαφνικά να μαγκώνω και απλά το μόνο που κάνω είναι να τα σκέφτομαι...Μα δεν είναι άδικο..???Άδικο και τόσο...άκαρπο,χωρίς ουσία..Εκείνες τις στιγμές νιώθω..κενή...Σαν να εξαρτιέμαι από άλλους...σχέσεις,οικογένεια..κλπ κλπ κλπ..

Είναι σαν κάποιες στιγμές να θέλω να φωνάξω και να κάνω κάτι πιο πρακτικό,παίρνωντας τη ζωή μου στα χέρια μου..Διότι άν κάποια στιγμή θα με κρίνω ή θα κριθώ,δεν θα είναι για τα λάθη και τα πάθη μου,μα για τις επιλογές μου...

Διότι ο καθένας μας ευθύνεται για αυτό που αποφασίζει να ζήσει..Εμείς φτιάχνουμε την ίδια μας τη ζωή,και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε αυτό,τόσο πιο ποιοτικά και ουσιαστικά θα ζήσουμε...

Με αγάπη...