Ο διάβολος...φοράει prada..!!!

Χμμ..ταινία...με πολύ ρεαλιστικότητα για τη σημερινή μας εποχή...

Μπορώ να πώ πως εμάς τις κοπέλες,μας πλησίαζε αυτή η ταινία..καλώς ή κακώς στη σημερινή μας εποχή,και κάποιοι ρόλοι έχουν χαθεί,μα και για τους περισσότερους...ο κυριότερος σκοπός τους είναι να ανέβουν ψηλα επαγγελματικά και κοινωνικά και να αποκτήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα..

Τώρα,τι γίνεται όμως όταν όλα τα παραπάνω έρχονται σε αντίθεση με την προσωπική σου ζωή και ίσως και με τα πιστεύω σου..???Επιλέγεις άλλο τρόπο ζωής και διαφέρεις...ή επιλέγεις τον "εύκολο"δρόμο και απλά...συμβιβάζεσαι..???Διότι το να συμββαστείς αμά φορά είνα η εύκολη λύση...όταν φυσικά δεν έρχετα σε αντίθεση με το..."εγώ"σου...

5 λεπτά...ακόμα....

Χθές πήγα και είδα τοην ταινία 5 λεπτά ακόμα...
Δεν ήταν κωμωδία..μα ήταν μάθημα ζωής...αλήθεια,πέρα από το οτι ήταν από τις καλύτερες ταινίες,σου έδινε κάτι σημαντικό...τη σημασία της ζωής..

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να την χαραμίζεις και για να σκάς για μικρά καθημερινά πράγματα..και όμως αυτό το κάνουμε όλοι,ίσως διότι κατά βάθος έχουμε ώς δεδομένο οτι θα ζούμε μέχρι τα 80-90 μας..και όμως δεν είναι έτσι..μπορεί ξαφνικά να συμβεί κάτι στη ζωή μας που θ ατο αναθεωρήσιε όλο αυτό..αλήθεια μπορεί να συμβεί..και δεν εννοώ υποχρεωτικά έναν θάνατο μα μια λέξη,ένας στίχος..μια ταινία..

Η ταινία λοιπόν αναφερόταν και στη ζήλια μεταξύ ενός ζευγαριού,με αποτέλεσμα να χάνουν το αληθινό τους νόημα,την αγάπη τους...Η αγάπη καθώς και η ζωή θέλει θυσίες...πολλές...απλά το ερώτημα είναι..μέχρι πότε...???

Απλά....κακόκεφη....

Τι έχεις,γιατί είσαι έτσι..Τι σε έπιασε ξαφνικά...???Δεν ξέρω είναι η απάντηση..αλήθεια αυτή..Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο,δεν σκέφτηκα κάτι, απλά "έπεσα" ψυχολογικά...

Δεν σας έχει τύχει αυτό έστω και μαι φορά???Εμένα πολλές φορές..Εκεί που όλα είναι μια χαρά,με πιάνει μια μελαγχολία..χωρίς λόγο..Ή μήπως έτσι θέλω να πιστέυω..???Ποιά είναι η απάντηση..???Δεν ξέρω...

και ακόμη χειρότερα,δεν ξέρω το λόγο που τα γράφω όλα αυτά...χχχ

Ώρες ώρες...

Χμμ..ώρες ώρες..νιώθω πως θέλω να κάνω τόσα πράγματα και όμως ξαφνικά να μαγκώνω και απλά το μόνο που κάνω είναι να τα σκέφτομαι...Μα δεν είναι άδικο..???Άδικο και τόσο...άκαρπο,χωρίς ουσία..Εκείνες τις στιγμές νιώθω..κενή...Σαν να εξαρτιέμαι από άλλους...σχέσεις,οικογένεια..κλπ κλπ κλπ..

Είναι σαν κάποιες στιγμές να θέλω να φωνάξω και να κάνω κάτι πιο πρακτικό,παίρνωντας τη ζωή μου στα χέρια μου..Διότι άν κάποια στιγμή θα με κρίνω ή θα κριθώ,δεν θα είναι για τα λάθη και τα πάθη μου,μα για τις επιλογές μου...

Διότι ο καθένας μας ευθύνεται για αυτό που αποφασίζει να ζήσει..Εμείς φτιάχνουμε την ίδια μας τη ζωή,και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε αυτό,τόσο πιο ποιοτικά και ουσιαστικά θα ζήσουμε...

Με αγάπη...

Ευτυχία....Υπάρχει..???

Η λέξη ευτυχία..πόσο κοινή μπορεί να είναι,μα ταυτόχρονα και πόσο διαφορετική...

Ευτυχία για κάποιον μπορεί να είναι ένα πιάτο φαγητό,μια ακριβή τσάντα...μα και μια αγκαλιά...Μά,κάποιες φορές δεν αναρωτιέστε άν όντως υπάρχει ή άν είναι απλά θέμα...απόφασης,επιλογής το αν νιώθεις...γεμάτος...Γεμάτος συναισθήματα ή γεμάτος ικανοποίηση για οποιοδήποτε λόγο.....

Περίεργη λέξη...διότι ουσιαστικά ο καθένας μας κυνηγάει την ευτυχία,κάτι τόσο αόριστο και ίσως μη υπαρκτό,με την έννοια που θεωρείται σήμερα....

Μα γιατί τα λεώ όλα αυτά...???Έλα μου ντέ..ίσως απλά για να γραφτούν και να...τα ξεδιαλύνω και γω μέσα μου...χχχ