Παρασκευή, Ιουλίου 27, 2007

Κλειστό λόγω...διακοπών!!!

Και για μας λοιπόν ήρθε η σειρά μας (περιμέναμε υπομονετικά..) να πάμε διακοπές..

Άυριο τέτοια ώρα - με το καλό- θα βρίσκομαι στην Πράγα..

Καλές διακοπές σε όλους μας..!!! :-)

Το πόδι μου..Ε, και τι έγινε λοιπόν???

Σήμερα η μέρα δεν ξεκίνησε καλά..

Εκεί που περπάταγα στο μετρό, λόγω του κόσμου είπα να αποφύγω τις κυλιώμενες σκάλες-μιας και βιαζόμουν κιόλας- και είπα να πάω με τα πόδια.. Και ξαφνικά γλιστράω και πέφτω..Μιλάμε για πόνο.. Κατευθείαν στο κόκκαλο στο γόνατο.. Bingo..!!!

Τούμπανο το πόδι και μάτωσε..Μα δεν είναι εκεί το θέμα..Με έπιασε ένας άνθρωπος-ένας καλός κυριούλης όπως λέω εγώ- και με βοήθησε να σηκωθω.. Πρώτη φορά που παθαίνω κάτι τέτοιο.. Δεν ντράπηκα, οχι καμιά σχέση..Το μόνο που σκέφτηκα ήταν.."τώρα την έκατσα..πάει η Πράγα"..

Ανυπομονώ τόσο πολύ για αυτό το ταξίδι και δεν βλέπω μπροστά μου..??? Τι να πώ.. Κι όμως σήμερα γλίστρησε και μια άλλη κοπέλα στο μετρό και κατέληξα στο συμπέρασμα οτι ίσως να μην είμαι εγώ τόσο απρόσεχτη..

Οπότε προσοχή στις σκάλες..

Πηγαίνοντας στο γραφείο πραγματικά δεν μπορούσα να το πατήσω.. Πονούσα πολύ.. Είμαι τελικά φοβιτσιάρα.. Και πιστεύω οτι ο φόβος μπορεί να προκαλέσει πολλά.. Διότι το είχα σκεφτεί μόλις 3 λεπτά πρίν.. και είπα για φαντάσου να πάθω τίποτα και να μην μπορώ να πάω Πράγα... Δεν έλεγα καλύτερα να κερδίσω το τζόκερ..- οχι γενικά δεν είμαι "γκαντεμόσπορος"...


Η δύναμη της σκέψης να το πώ, ο φόβος του ανθρώπου δεν ξέρω.. Και ενώ κλαιγόμουν βλέπω μπροστά μου έναν μουγκό που προσπαθούσε να συννενοηθεί, και είπα πόσο αχάριστη μπορώ να είμαι.. Δεν φτάνει που δεν έσπασα τίποτα, κλαιγόμουν κιόλας.. Ενώ υπάρχουν τόσα γύρω μου..


Το βούλωσα λοιπόν, φόρεσα το καλύτερο μου χαμόγελο και σταμάτησα την κλάψα...

Τετάρτη, Ιουλίου 25, 2007

To blog of course..!!!


Καθόμουν και έψαχνα στα blogs, και ξαφνικά είδα οτι σε αρκετά έχει τεθεί ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα...To blog or not to blog..???
Μπαίνοντας στο blog του Σπύρου Αγγελόπουλου και βλέποντας την εικόνα που έχει βάλει, καθώς επίσης και στο blog kaltsovrako, dixws-telos, βρήκα πολύ ενδιαφέρον τις απόψεις περί blogs.

Βασικά τα blogs για μένα είναι γενικότερα ένας τρόπος έκφρασης των σκέψεων μας.. Είναι ένας χώρος -κάτι σαν ημερολόγιο βασικά- όπου μπορώ να εκφραστώ χωρίς να φοβάμαι, χωρίς να σκέφτομαι.. Θέλω κάτι να μοιραστώ, θέλω απλά να γράψω κάτι για να υπάρχει, ένας χώρος δικός μου..

Αυτός ο χώρος για άλλους μπορεί να υπάρχει έτσι απλά, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο σκοπό, μπορεί όμως να εξυπηρετεί και κάτι.. Από το να κάνει διαφήμιση μέχρι και το περνάει απόψεις, να δίνει χρήσιμες συμβουλές..

Είναι όμορφο να ξεκινάς μόνο και μόνο για να έχεις το χώρο σου.. Όταν βλέπεις πως σε αυτό το χώρο έρχονται και άλλοι αναγνώστες και μοιράζονται τις σκέψεις και τις απόψεις τους, τότε είναι ακόμη καλύτερα.. Θυμάμαι το πρώτο σχόλιο που μου έκαναν.. Εκεί είπα, "ώπα, δεν είμαι μόνη μου εδώ.." Αυτό όμως δεν αλλάζει το γεγονός οτι γράφω για μένα.. απλά για να υπάρχουν καπου όλα αυτά, ακριβώς σαν ημερολόγιο.. πιο "ενημερωμένο" θα έλεγα..

Αυτό δηλαδή δεν σημαίνει πως θα πρέπει να αλλάξει ο τρόπος γραφής..

Αυτό είναι και το όμορφο των blogs.. Είναι σαν να "αποκρυπτογράφεται" ο χαρακτήρας όλων μας μέσα από αυτά...

Έτσι λοιπόν, πιστεύω πως αξίζει να... blog...

Τρίτη, Ιουλίου 24, 2007

Μήπως ήρθε η στιγμή..???

Δευτέρα, Ιουλίου 23, 2007

Χρώματα..παντού..no 1..

Όπως όταν ήμουν μικρούλα ήθελα πάντα να επιλέγω τι μολύβια θα πάρω, πόσα και ποια ακριβώς χρώματα..

Έτσι ακριβώς και τώρα..

Θέλω όπως τότε που μπορούσα και διάλεγα τι χρώματα θα βάλω στη ζωγραφιά μου, έτσι και τώρα να μπορώ να επιλέγω τι χρώματα θα βάζω στη ζωή μου..

Διότι πιστεύω πως τα χρώματα, τόσο με την κυριολεκτική σημασία, όσο και με την μεταφορική, παίζουν σηματικό ρόλο μέσα στη ζωή μας..Πραγματικά εμένα μου φτιάχνουν τη διάθεση..

Και αυτό είναι κάτι που το επιλέγω εγώ.. μπορείς το αποτέλεσμα να μου αρέσει, μα μπορεί και οχι.. Όπως και στη ζωή άλλωστε..

Θλίψη...

Χάθηκε εν πλω λόγω έλλειψης φαρμάκων- «E» Online 09:55


Η απουσία προσωπικού και βασικών ιατροφαρμακευτικών υποδομών στην ακτοπλοΐα μας, αλλά και η αδυναμία αντιμετώπισης εκτάκτων περιστατικών σε απομακρυσμένες περιοχές, οδήγησε έναν ακόμη άνθρωπο στο θάνατο.

Όπως έγινε γνωστό, το απόγευμα της Κυριακής στο Ε/Γ-Ο/Γ ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ που εκτελούσε δρομολόγιο από Κύθνο, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού νεαρή γυναίκα (29 ετών ή κατά αναφορές αυτοπτών 22) έπαθε κρίση επιληψίας. Στο πλοίο δεν υπήρχε γιατρός και η ίδια δεν είχε μαζί τα χάπια της με αποτέλεσμα να φθάσει στο λιμάνι του Πειραιά νεκρή.

Από καταγγελίες αναγνωστών του Ethnos.gr ωστόσο που ήταν παρόντες στο πλοίο κατά τη διάρκεια του τραγικού γεγονότος, η εικόνα που περιγράφεται είναι πολύ μελανότερη. Όπως ανέφεραν η άτυχη κοπέλα δεν έπαθε κρίση στο πλοίο αλλά είχε ήδη αλυσίδα κρίσεων όταν κάποιοι (μάλλον συγγενείς ή οικείοι) την επιβίβασαν σε αυτό, με σκοπό να τη μεταφέρουν στην Αθήνα.

Στο πλοίο (είτε μαζί της είτε ως επιβάτες) υπήρχαν γιατροί αλλά και νοσηλευτής οι οποίοι επί τρεις ώρες προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν τις κρίσεις με ηρεμιστικά. Όπως καταγγέλλουν, πλοίαρχος και πλήρωμα αρνήθηκαν να κάνουν έκκληση από τα μεγάφωνα για τυχόν κατάλληλα φάρμακα που θα είχε άλλος επιβάτης. Η κοπέλα εξέπνευσε τελικά μάλλον λόγω ανακοπής από τις απανωτές κρίσεις.

Σε κάθε περίπτωση, είναι εμφανές ότι μικρά νησιά όπως εν προκειμένω η Κύθνος αδυνατούν να αντιμετωπίσουν κρίσιμα περιστατικά, δεν έχουν υποδομές ή και μηχανισμό έγκαιρης κινητοποίησης για μεταφορά σε νοσοκομεία και τα πλοία που πραγματοποιούν τα ακτοπλοΐκά δρομολόγια δεν διαθέτουν υποδομές και κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό για την αντιμετώπισή τους.

www.ethnos.gr

Σήμερα λοιπόν πρωί πρωί μίλησα με μια φίλη μου και μου είπε το συμβάν αυτό.. Ήταν στο ίδιο πλοίο.. Οχι όμως μονάχα αυτό...Η φίλη μου αυτή βρίσκεται στα αρχικά στάδια της επιληψίας και προσπάθησε να βοηθήσει.. Μου είπε οτι ζητήθηκε από τα μεγάφωνα να φέρει όποιος επιβάτης είχε μαζί του επιληπτικά φάρμακα.. Και πήγε.. άκουσε πολλά ευχαριστώ από τον πατέρα της.. αφού δάκρυσε.. Μα δυστυχώς είχε κάνει τόσες κρίσεις που δεν μπορούσε να αναπνεύσει..και το αποτέλεσμα το διαβάσαμε πιο πάνω..

Το απαράδεκτο στην όλη υπόθεση είναι οτι το πλήρωμα δεν έκανε τίποτα γι να φέρουν ένα ταχύπλοο, ένα ελικόπτερο κάτι...Παρακάλαγαν οι συγγενείς της άτυχης κοπέλας να κάνουν κάτι..Μα τίποτα...

Δεν ξέρω τι να πώ..αυτό που ξέρω είναι οτι επειδή και η φίλη μου έχει το ίδιο ακριβώς πρόβλημα, άν και σε αρχικό στάδιο μπορεί να συμβεί, την έπιασαν τα κλάματα διότι μπήκε στη θέση της κοπέλας..

Δεν ξέρω άν θα πρέπει να υπάρχει γιατρός σε κάθε πλοίο, ή καλύτερη οργάνωση..Εγώ αυτό που ξέρω είναι οτι χάθηκε μια ζωή χωρίς καμιά προσπάθεια ουσιαστική για να κρατηθεί στη ζωή...Η επιληψία είναι κάτι που μπορεί να σε βρεί στα καλά καθούμενα, και δυστυχώς έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ στην Ελλάδα..

Ρίξτε μια ματιά σε αυτό το site

Σάββατο, Ιουλίου 21, 2007

Harry Potter..


Σήμερα λοιπόν βγήκε και στην Ελλάδα το τελευταίο βιβλίο του Harry Potter..Έκλεισε ο κύκλος της..μαγείας...

Άκουσα λοιπόν την επιθυμία του αδερφού μου και πήγα να του αγοράσω το βιβλίο..Μπαίνοντας στο βιβλιοπωλείο λοιπόν δε μπορείτε να φανταστείτε το τι γινόταν...Παιδάκια έτρεχαν με τόση ανυπομονησία για να ζητήσουν το βιβλίο...Οι πωλήτριες είχαν ζωγραφίσει στα πρόσωπα τους τα αρχικά του HP..

Αναμένεται λοιπόν και η 5η ταινία όπου εδώ στην Ελλάδα θα έρθει καθυστερημένα για τους μικρούς μα και τους μεγάλους...Η πρεμιέρα είναι στις 21 Αυγούστου..

Δεν μπορώ να πώ οτι έχω διαβάσει τα βιβλία,μα δεν ξέρω γιατί, από περιέργεια θα το ήθελα..607 σελίδες το τελευταίο βιβλίο..πρέπει να έχεις πολύ θέληση πάντως για να το διαβάσεις..

Όσον αφορά τις ταινίες τις έχω δεί όλες και ανυπομονώ να δώ και αυτήν, για την οποία λένε οτι είνaι αkόμη πιο καλή και από την προγούμενη..

Περιμένουμε λοιπόν...

Παρασκευή, Ιουλίου 20, 2007

No comment...

Τετάρτη, Ιουλίου 18, 2007

Prague..Chech Republic..Ετοιμάζω ταξίδι....

Prague..Old Town..


Απλά ανυπομονώ..

6άδα...χωρίς τύψεις..και χαμόγελα....χχχ

Dunkin' Donuts

Περνάς από Γλυφάδα και δεν μπορείς να αντισταθείς σε μια γρήγορη στάση στα Dunkin' Donuts..

Κυρίως άν σου το έχει ζητήσει ο μικρός σου αδερφός...

Πραγματικά οτι πρέπει για.."δίαιτα"..Είναι σαν να τρώς ένα γεύμα,τόσο χορταστικό...

Καμιά φορά χρειάζεται όμως και το γλυκό, αρκεί να μην το παρακάνεις...Για αυτό λοιπόν παίρνεις την 6άδα και τη φέρνεις σπίτι.. Όταν βλέπεις πως σε περιμένει ο αδερφός σου στις 1.00 για να φάει, και τρώει σαν μικρό παιδάκι...τότε πραγματικά χαμογελάς...

Διότι ναι, μπορείς να χαμογελάσεις και με κάτι τέτοιο, τόσο απλό...

Τρίτη, Ιουλίου 17, 2007

Δευτέρα, Ιουλίου 16, 2007

Μαζί σου να χορέψω απ'την αρχή τα βήματα..


Δεν είναι αργά για θαύματα..

..........................................................................

Οχι πάλι ρε παιδιά...


Πάλι τα ίδια.. Πιάσαμε τον Υμμητό τώρα.. ε, αυτό είχε μείνει..

Δηλαδή οκ, να καούν όλα πια να δω τι θα καταλάβουμε..

Πραγματικά αυτή τη στιγμή δεν στεναχωρήθκα, μα νευρίασα..
Να μην αφήσουμε καθόλου πράσινο, να κινδυνέψουν και άλλοι πυροσβέστες στη φωτιά οκ.... Δηλαδή τι μυαλά είναι αυτά ρε γαμώτο..??? Έλεος πια..


Για περισσότερα

Κυριακή, Ιουλίου 15, 2007

Το εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός..


Δεν ξέρω πως βρέθηκε αυτό το βιβλίο στα χέρια μου,πραγματικά τυχαία..Δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω και λέω από το να κάθομαι άς το διαβάσω..

Μου άρεσε πάρα πολύ ο τρόπος σκέψης του Paulo Coelho..Μετά τον Αλχημιστή δεν είχα διαβάσει άλλο του βιβλίο,παρόλο που λένε οτι έχει πολλά ακόμη ενδιαφέρον βιβλία..

Πολεμιστής του φωτός.. Αλήθεια τι είναι..??? Υπάρχει ή οχι..??? Από όλο το βιβλίο, ξεχωρίζω τα εξής:

-->Ο πολεμιστής γνωρίζει πως είναι ελεύθερος να επιλέγει οτι επιθυμεί..

-->Δέχεται τα πάθη του και τα ζεί έντονα..

-->Δεν παραιτείται από τον ενθουσιασμό της κατάκτησης..

-->Ξεχωρίζει το παροδικό από το μόνιμο..

-->Κάθε χτύπημα του εχθρού,γίνεται μάθημα άμυνας..

-->Διακινδυνεύει την καρδιά του μόνο για κάτι που αξίζει τον κόπο..

-->Η επανάληψη εμπειριών έχει έναν και μοναδικό στόχο: Να διδάξει αυτό που δεν εννοεί να μάθει..

-->Για να πιστέψει στο δρόμο του, δεν έχει ανάγκη να αποδείξει πως ο δρόμος του άλλου είναι λανθασμένος..

-->Εφόδια: πίστη, ελπίδα, αγάπη..


Αυτά μου άρεσαν,δεν ξέρω πιο συγκεκριμένα γιατί τα έγραψα..Έτσι γαι να υπάρχουν εδώ,χωρίς λόγο..

Γελλάσαμε..???

Γελλάς..!!! ΕΊχα ακούσει οτι κυκλοφορεί σήμερα για πρώτη φορά μια τέτοιου είδους εφημερίδα..!!!






Έτσι λοιπόν είχα ενθουσιαστεί και μόνο με την ιδέα οτι επιτέλους κυκοφορεί κάτι εντελώς ερασιτεχνικό και..χιουμοριστικό..powered by bloggers..

Το θυμήθηκα λοιπόν και πήγα και την αγόρασα...Αλλά...

Αποτέλεσμα: Να απογοητευτώ,καθώς δεν είδα τίποτα που να δείχνει οτι βασίζεται σε bloggers.. Ίσως βιάστηκα,δεν ξέρω, μα καθώς διάβαζα και σε πολλά blogs, απογοητεύτηκαν και πολλοί άλλοι..- Έστω να αναγράφεται από ποιο blog έχουν γράψει το συγκεκριμένο άρθρο..Αυτό περίμενα και εξάλλου για αυτό ήθελα να αγοράσω την εφημερίδα..

Είχα κάποια "αστεία",μα ήταν..ανούσια, μονότονα..

Πιστεύω οτι και οι περισσότεροι περίμεναν κάτι εντελώς διαφορετικό.. Αυτό που διαφήμιζαν δηλαδή,και οχι αυτό που διαβάσαμε.. Παραπλάνηση να το πώ, λάθος διαφήμιση να το πώ..???

Δεν ξέρω, πάντως δε νομίζω οτι τα πήγε και ιδιαίτερα καλά για πρώτη κυκλοφορία..

Σχόλια: Δάκρυσα με την ΓΕΛΛΑΣ..., ΔΕ ΓΕΛΛΑΣ-ΑΜΕ ΚΑΘΟΛΟΥ, Στα περίπτερα η πρώτη Γελλάς

Όσον αφορά το κόστος..τσιμπημένο...3 ευρώ..!!! με αποσμητικό για το αμάξι.. που έμεινε αλλού κιόλας και δεν το πήρα..!!!χχχ

Σάββατο, Ιουλίου 14, 2007

My place to go...



Καθαρό περιβάλλον χωρίς καπνούς,νόστιμες γεύσεις..Άν ήταν και λίγο πιο οικονομικές οι τιμές θα ήταν το τέλειο μέρος..!!!

Starbucks

Πέμπτη, Ιουλίου 12, 2007

Άμμος.. Γύρισε πίσω..

Αυτό το τραγουδάκι μου αρέσει πολύ.. έτσι χωρίς λόγο.. και ας είναι.."αρνητικό".. :-)


Ωραία χροιά φωνής..

88 Λεπτά..


Σήμερα Πέμπτη..

Κλασική μέρα για σινεμά, μιας και έχει τις καινούριες προβολές...
Είχα δεί αυτήν την ταινία στα τρέιλερ, μα δεν περίμενα να είναι και τόσο καλή.. Θρίλερ - παρόλο που δεν με τρελαίνουν - μα πολύ έξυπνο..

Κλασικά πολύ καλός και σε αυτήν την ταινία ο Άλ Πατσίνο..!!!

Σε κρατάει συνέχεια σε αγωνία αφού προσθπαθείς να καταλάβεις τι γίνεται στην πραγματικότητα και οχι σε αυτά που φαίνονται..

Για περισσότερα

Μια χάρη θέλω μόνο...xxx

Μου ήρθε αυτό το email και πραγματικά το βρήκα αστείο...

Το ανοίγω και γράφει:
"Την άλλη βδομάδα θα πάρω 5 μέρες άδεια και θα φύγω από το σπίτι..


Μήπως θα μπορούσες να μου ποτίζεις κάτι γλαστρούλες που έχω???"

Και βλέπω συνημμένη αυτήν την εικόνα:




Τρίτη, Ιουλίου 10, 2007

Έρωτας..απλά μαγεία...

............................................................................................

Είναι όμορφο να είσαι ερωτευμένος μα ταυτόχρονα να αγαπάς δυνατά... διότι παρόλο που αυτά τα δυο μοιάζουν, είναι πολύ διαφορετικά...

............................................................................................

Σε ταξιδεύει σε μέρη μαγικά... που μόνο με το μυαλό και την καρδιά μπορείς να φτάσεις.. Μπορεί βέβαια το εισιτήριο να είναι ακριβό και να μην έχεις εύκολο ταξίδι, μα η ομορφιά του θα σε "αποζημιώσει"...

Δευτέρα, Ιουλίου 09, 2007

Καλημέρες..!!!


Παρόλο που χθές κοιμήθηκα αργά,σήμερα νυστάζω και δεν ανοίγει το μάτι....Θέλω με ένα μεγάλο χαμόγελο να σας πώ καλημέρα...!!!


Διότι η καλή μέρα από το πρωί ξεκνάει..οχι οτι το πιστεύω αυτό διότι μπορεί να ξεκινήσει πολύ καλά και μετά από λίγο να χαλάσει αμέσως, ή ακόμη και το ανάποδο...

Οπότε λοιπόν καλή μέρα στον καθένα από μας, και να μην ξεχνάμε που και που να χαμογελάμε... μόνο καλό κάνει..!!!

Υγ φιλική συμβουλή: Μην το παρακάνετε διότι τότε δε θα κάνει καλό, μα θα σας κάνει χαζό..!!!χχχ

:-)

Δεν έχω λόγια...



Από τότε που άκουσα αυτό το κομμάτι(του στίλ μου) μύρισε καλοκαίρι..Το θεωρώ πολύ "αισθησιακό" τραγουδάκι.. Πραγματικά να χορέυεις στους ρυθμούς του.. Απλά με ανεβάζει..

Όσο για τη Nelly Furtado... η εικόνα τα λέει όλα... Σςςςς....

Κυριακή, Ιουλίου 08, 2007

Love actually..




Από τις πιο γλυκές στιγμές της ταινίας αυτής...

Αγάπη και χαμόγελα...


Αγάπη και χαμόγελα πάνε μαζί...


Καμιά φορά μπαίνει το δάκρυ ανάμεσα τους και η απογοήτευση...


Τελικά όμως τι υπερισχύει πιο πολύ..???

Κάθε φορά είναι μια άλλη φορά και διαφέρει... Το θέμα είναι να μην καταδικάζουμε τις στιγμές....

Πέμπτη, Ιουλίου 05, 2007

Αλλαγές..


"Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια, μόνο τρόπο να κοιτάνε"...

Τίποτα άλλο..


Έτσι λοιπόν, παραμύθι... τέλος...

Δευτέρα, Ιουλίου 02, 2007

Θαθελα....


Θα ήθελα η ζωή μου να ήταν σαν ένα ραδιόφωνο...

Ότι δεν μου αρέσει να μπορούσα με το πάτημα ενός κουμπιού να το αλλάξω... Και γενικότερα η επιλογή όλων όσων θα ήθελα, να ήταν κυριολεκτικά και μεταφορικά στα χέρια μου...

Σίγουρα θα φρόντιζα να παίζει συνέχεια όμορφη μουσική.. και αισιόδοξη..!!!


Επειδή όμως η ζωή μας δεν είναι έτσι, προσπαθούμε να μπορούμε όντως να επιλέγουμε, οχι όλα μα πολλά "κομμάτια" της ζωής μας... Τώρα άν δεν μας αρέσει το αποτέλεσμα, δηλαδή αυτό που ακούμε, πολύ απλά θα το ακούσουμε για να καταλάβουμε γιατί ήταν "λάθος" επιλογή, και την επόμενη φορά σίγουρα θα επιλέξουμε κάτι πιο.... "εύστοχο"..

Κυριακή, Ιουλίου 01, 2007

Σαν μικρό παιδί..

Είναι ορισμένες στιγμές που αναπολώ τα παιδικά μου χρόνια..

Όταν ήμουν μικρούλα και δεν είχα έγνοιες στο κεφάλι μου και όλα ήταν πολύ πιο απλά..Όλα μου φαίνονταν πολύ πιο εύκολα, πιο γλυκά, πιο αθώα..

Θα ήθελα να μπορώ να δώ ξανά τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού... Όπως έκανα όταν ήμουν μικρή....

Καμιά φορά συμβαίνει ακόμη.. Πχ όταν πηγαίνω λούνα πάρκ.. Σήμερα χαζογέλαγα σαν μικρό παιδάκι.. τόση χαρά δεν ξέρω και γω που την βρήκα.. είχα ξεχαστεί, ήμουν εντελώς αλλού...

Άλλες φορές πάλι κάνω έτσι όταν ανακαλύπτω νέες γεύσεις που μου αρέσουν..
Όταν πχ πηγαίνω στα στάρμπακς.. η χαρά μου..!!! Παρόλο που είναι ακριβά μου αρέσει να πηγαίνω και να παίρνω φραπουτσίνο ή κάτι καινούριες γεύσεις που έχουν.. και το καλύτερο είναι όταν τα πίνεις χωρίς τύψεις..!!!

Άλλες φορές πάλι όταν βλέπω γνωστές- γνωστούς από παλιά.. από το σχολείο και γενικότερα, που έχω καιρό να τους δώ.. που βλέπω την εξέλιξη τους..!!!

Ο ήλιος και η θάλασσα...Όταν είμαι σε κάποιο νησί αλλάζει εντελώς η ψυχολογία μου.. δεν με νοιάζει τίποτα, παρά μόνο το πότε θα ξαναβουτήξω στη θάλασσα..

Κάτι τέτοιες στιγμές νιώθω πάλι σαν μικρό παιδάκι.. Βεβαίως οι στιγμές που με ξαναπροσγειώνουν στην πραγματικότητα και στην καθημερινότητα μου είναι αρκετά περισσότερες, μα δεν με πειράζει..

Εξάλλου, άν δεν ήταν περισσότερες, δεν θα ήταν τόσο ζωντανές και μοναδικές οι άλλες..

Είναι όμορφο να είσαι παιδί.. Και συνήθως όταν είσαι βιάζεσαι να μεγαλώσεις..

Θυμάμαι αυτό που μου έλεγαν οι δικοί μου.. "Κάθε πράγμα στον καιρό του".. Πόσο θαθελα να το άκουγα και τώρα..

Είναι όμορφο να "μένουμε" παιδιά... Η πιο σωστά, να έχουμε το παιδί μέσα μας και να το αφήνουμε να βγαίνει που και που..